Piotrowice (powiat kłodzki)

wieś w województwie dolnośląskim, powiecie kłodzkim

Piotrowice (niem. Herrnsdorf, Petersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka. Powstała z osad Piotrowice Dolne i Górne (do roku 1965 osobno[2])[5]. W roku 1938 nadano nazwę Herrnpetersdorf.

Piotrowice
wieś
Ilustracja
Kaplica MB Częstochowskiej w Piotrowicach Dolnych
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Bystrzyca Kłodzka

Wysokość

370-400[2] m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

43[3]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-360[4]

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0851519

Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka
Mapa konturowa gminy Bystrzyca Kłodzka, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Piotrowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Piotrowice”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Piotrowice”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Piotrowice”
Ziemia50°20′33″N 16°41′37″E/50,342500 16,693611[1]
Kościół św. Rodziny w Piotrowicach Górnych

Położenie edytuj

Wieś leży w dolinie Piotrówki, na wysokości około 370-400 m n.p.m. i składa się z dwóch części: Piotrowic Górnych oraz Dolnych[2].

Podział administracyjny edytuj

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.

Historia edytuj

Piotrowice należą do najstarszych wolnych sędziostw na terenie Ziemi Kłodzkiej[6]. Obie osady ulokowano w niezbyt dogodnych dla osadnictwa miejscach. Początkowo należały do dóbr w Starym Waliszowie[2]. W roku 1482 wsie należały do Ottona von Pannwitza. Kolejnymi właścicielami byli Hannos Tolmetscher, Paul Ulrichsdorf oraz Anna i Barbara Smedczynne, a w roku 1488 Mertin Malen oraz Michael Kucze[2]. Sędziostwa te leżały wówczas w obrębie dóbr gorzanowskich, ale przynależały do parafii w Ołdrzychowicach. W roku 1631 jako właściciel wsi występuje hrabia von Annaberg[2]. W roku 1787 właścicielem części dolnej był hrabia von Bachstein. Cały czas osady były niewielkie, zamieszkiwane przez kilku kmieci i zagrodników[2]. Większy rozwój nastąpił w pierwszej połowie XIX wieku, kiedy to ulokowano nowe przysiółki, m.in. Klein Hernnsdorf (zwany też Rausch od nazwiska właściciela, którym był senator W. Rausch). We wsi działały m.in. wapiennik, gorzelnia i młyn wodny[6]. Wybudowano też kaplicę. W końcu XIX wieku, z uwagi na trudne warunki gospodarowania, wsie zaczęły się wyludniać. W roku 1933 obie części połączono w jedną całość[6]. Po roku 1945, po wstępnym zasiedleniu polskimi osadnikami, proces wyludniania zaczął postępować od nowa[2]. Przyczyną tego była niska jakość gleb, trudne warunki uprawowe, położenie na uboczu szlaków komunikacyjnych i ogólny brak perspektyw rozwojowych w przyszłości. Całkowitemu zanikowi wsi zapobiegło zatrudnienie części mieszkańców w lokalnych kamieniołomach, m.in. w pobliskim Romanowie[2].

Atrakcje turystyczne edytuj

Do osobliwości turystycznych wsi należy kościół św. Rodziny w Piotrowicach Górnych (XVIII wiek, późny barok)[6], kaplica Matki Boskiej Częstochowskiej w Piotrowicach Dolnych (domkowa, barokowa, na rzucie prostokąta) oraz dość licznie reprezentowane stare domy, w tym część dużych zabudowań folwarcznych skupionych wokół wewnętrznych dziedzińców[2]. Przy kapliczce Matki Boskiej Częstochowskiej w dolnej części osady stoi krzyż z figurą anioła, a także sosna papieska, wyhodowana z nasion sosen rychtalskich, poświęconych przez papieża Benedykta XVI podczas pielgrzymki do Polski w maju 2006, a posadzona 24 sierpnia 2008[7].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 101421
  2. a b c d e f g h i j Marek Staffa, Słownik Geografii Turystycznej Sudetów, Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie, Wyd. I-BiS, Wrocław, 1993, s.246-248, ISBN 83-7005-095-6
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 941 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  5. Oficjalny Serwis Gminy Bystrzyca Kłodzka
  6. a b c d Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 403. ISBN 978-83-89188-95-3.
  7. napis na tablicy pamiątkowej in situ

Bibliografia edytuj