Placówka Straży Celnej „Stare Tarnowice”

Placówka Straży Celnej „Stare Tarnowice” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca w okresie międzywojennym służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej.

Placówka SC „Stare Tarnowice”
Historia
Państwo

 Polska

Organizacja
Dyslokacja

Stare Tarnowice

Formacja

Straż Celna

Podległość

Komisariat SC „Tarnowskie Góry”

Rozmieszczenie placówek SC Komisariatu Tarnowskie Góry

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[3]. Placówka Straży Celnej „Stare Tarnowice” weszła w podporządkowanie komisariatu Straży Celnej „Tarnowskie Góry” z Inspektoratu SC „Tarnowskie Góry”[4].

W drugiej połowie 1927 roku przystąpiono do gruntownej reorganizacji Straży Celnej[5]. W praktyce skutkowało to rozwiązaniem tej formacji granicznej. Ochronę północnej, zachodniej i południowej granicy państwa przejęła powołana z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczna[6].

Funkcjonariusze placówki

edytuj
Kierownicy placówki
stopień imię i nazwisko, numer okres pełnienia służby kolejne stanowisko
starszy strażnik Antoni Bołda (44)[a] był w 1926[7]

Obsada personalna placówki w 1926[7]:

  • starszy strażnik Antoni Bołda (44)
  • strażnik Eugeniusz Gdesz (497)
  • strażnik Jan Przybyła (204)
  • strażnik Tomasz Naskręt (1278)
  • strażnik Paweł Fikus (478)
  • strażnik Józef Matusek (701)
  • strażnik Władysław Osika (1286)
  • strażnik Franciszek Grobowski (281)
  • strażnik Paweł Bramowski (39)
  • strażnik Wincenty Gwóźdź (282)
  • strażnik Walenty Piechota (760)
  1. Przy nazwiskach w nawiasach podano numery służbowe funkcjonariuszy Straży Celnej[7]

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj