Plan Morgenthaua – plan dotyczący przyszłości powojennych Niemiec opracowany przez Henry’ego Morgenthaua, amerykańskiego Sekretarza Skarbu[1].

Proponowany podział Niemiec

Charakterystyka edytuj

Plan Morgenthaua przedstawiono 9 września 1944 roku w trakcie II brytyjsko-amerykańskiej konferencji w m. Quebec (11–16 września 1944) i uzyskał poparcie Franklina Delano Roosevelta oraz Winstona Churchilla, krytykowali go jednak sekretarz stanu Cordell Hull i brytyjski minister spraw zagranicznych Anthony Eden, źle przyjęła go też amerykańska opinia publiczna i koła biznesowe. Ostatecznie w listopadzie 1944 roku został odrzucony przez Roosevelta[2][3].

Założenia edytuj

Źródła:[4][5][6][7]

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Cz. Madajczyk, Bezwarunkowa kapitulacja mocarstw Osi. Formuła i jej realizacja, „Dzieje Najnowsze”, 35, 2003, 2, s. 61.
  2. S.M. Plokhy, Jałta. Cena pokoju, Rebis, Poznań 2011, s. 138-139/.
  3. W. Roszkowski, Półwiecze. Historia polityczna świata po 1945 roku, wyd. 4, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, s. 14.
  4. J. Mysiakowska-Muszyńska, Sowietyzacja Polski i Europy Środkowo-Wschodniej w myśli politycznej Władysława Studnickiego (1945–1953), „Dzieje Najnowsze”, 46, 2014, 2, s. 63, przypis nr 36.
  5. Piotr Sobański, Roszczenia Polski wobec RFN w świetle doktryny niemieckiej, Poznań: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogiki i Administracji im. Mieszka I w Poznaniu, 2019, s. 97, ISBN 978-83-60038-70-3.
  6. Kurt Zentner, Aufstieg aus dem Nichts. Deutschland von 1945 bis 1953.
  7. Longin Pastusiak: Polityka Stanów Zjednoczonych w Niemczech 1945–1949. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1967, s. 64–67.

Bibliografia edytuj

  • K. Larres, Stosunki międzynarodowe i bezpieczeństwo, [w:] Dwudziesty wiek po 1945 roku, red. M. Fulbrook, Świat Książki, Warszawa 2011, s. 233.
  • „Kronika ludzkości”, Wydawnictwo Kronika, Warszawa 1993.
  • „Wielka encyklopedia PWN”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003

Linki zewnętrzne edytuj