Plasmopara
Plasmopara J. Schröt. (drzewik) – rodzaj organizmów grzybopodobnych zaliczanych do lęgniowców[1]. Pasożyty wywołujące choroby roślin zwane mączniakami rzekomymi[2].
.jpg) Plecha Plasmopara nivea na listku podagrycznika pospolitego | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Plasmopara |
| Nazwa systematyczna | |
| Plasmopara J. Schröt. Krypt.-Fl. Schlesien (Breslau) 3.1(9–16): 236 (1886) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Plasmopara nivea (Unger) J. Schröt. 1886 | |
Systematyka i nazewnictwo edytuj
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Plasmopara, Peronosporaceae, Peronosporales, Peronosporidae, Peronosporea, Incertae sedis, Oomycota, Chromista[1].
Synonimy: Pseudoplasmopara Sawada, Rhysotheca G.W. Wilson[3]:
Charakterystyka edytuj
Pasożyty obligatoryjne, endobionty, rozwijające się wewnątrz tkanek roślin. Pomiędzy komórkami roślin tworzą strzępki z niewielkimi ssawkami o kształcie pęcherzykowatym, eliptycznym lub kulistym. Ze strzępek tych wyrastają mniej lub bardziej rozgałęzione sporangiofory. Na ich szczycie znajdują się bezbarwne, mniej więcej okrągłe, owalne lub elipsoidalne zarodnie pływkowe z dobrze wykształconymi brodawkami. Przez brodawki te wydostają się zoospory. Lęgnie zbudowane z wielu bezbarwnych warstw. Powstają w nich żółtawe lub brunatne oospory[2]
Na górnej powierzchni porażonych liści powstają ostro odgraniczone żółte plamy, na dolnej natomiast biały, bardzo cienki nalot strzępek z zoosporami i oosporami[2].
W Polsce największe znaczenie maja 2 gatunki: Plasmopara halstedii powodujący mączniaka rzekomego słonecznika i Plasmopara viticola powodujący mączniaka rzekomego winorośli[2].
Gatunki występujące w Polsce edytuj
- Plasmopara angustiterminalis Novot. 1962
- Plasmopara centaureae-mollis T. Majewski 1968
- Plasmopara densa (Rabenh.) J. Schröt. 1886
- Plasmopara epilobii J. Schröt. 1887
- Plasmopara geranii (Peck) Berl. & De Toni 1888
- Plasmopara halstedii (Farl.) Berl. & De Toni 1888,
- Plasmopara laserpitii Wartenw. ex Săvul. & Rayss 1934
- Plasmopara leptosperma (de Bary) Skalický 1966
- Plasmopara nivea (Unger) J. Schröt. 1886
- Plasmopara obducens (J. Schröt.) J. Schröt. 1886
- Plasmopara pusilla (de Bary) J. Schröt. 1886
- Plasmopara ribicola J. Schröt. 1888
- Plasmopara selini Wrońska 1986
- Plasmopara tanaceti (Gäum.) Skalický 1966
- Plasmopara viticola (Berk. & M.A. Curtis) Berl. & De Toni 1888
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[4]. Wykaz gatunków występujących w Polsce według Mułenki i in.[5]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2016-12-17] (ang.).
- ↑ a b c d Joanna Marcinkowska: Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii. Warszawa: PWRiL, 2012. ISBN 978-83-09-01048-7.
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2016-12-17]. (ang.).
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2015-12-16] (ang.).
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4