Plecturocebus

rodzaj ssaka naczelnego

Plecturocebusrodzaj ssaka z podrodziny titi (Callicebinae) w obrębie rodziny sakowatych (Pitheciidae).

Plecturocebus
Byrne, Rylands, Carneiro, Lynch Alfaro, Bertuol, M.N.F. Silva, Messias, Groves, Mittermeier, Farias, Hrbek, Schneider, Sampaio & Boubli, 2016[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – titi brunatny (P. brunneus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

naczelne

Podrząd

wyższe naczelne

Infrarząd

małpy szerokonose

Rodzina

sakowate

Podrodzina

titi

Rodzaj

Plecturocebus

Typ nomenklatoryczny

Plecturocebus moloch Hoffmannsegg, 1807

Synonimy
Gatunki

24 gatunki – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w zachodniej, środkowej i wschodniej Ameryce Południowej[3][4].

Morfologia

edytuj

Długość ciała (bez ogona) 27–43,4 cm, długość ogona 36–55 cm; masa ciała 700–1400 g[4][5].

Systematyka

edytuj

Rodzaj zdefiniował w 2016 roku międzynarodowych zoologów na łamach Frontiers in Zoology[1]. Na gatunek typowy autorzy wyznaczyli (oznaczeni oryginalne) titi czerwonego (P. moloch).

Etymologia

edytuj

Plecturocebus (Plectorocebus): gr. πλεκτος plektos „pleciony, kręcony”, od πλεκω plekō „pleść”; ουρα oura „ogon”; κηβος kēbos „długoogoniasta małpa”[1].

Podział systematyczny

edytuj

Takson wyodrębniony na podstawie danych molekularnych z Callicebus[1]. Do rodzaju należą następujące gatunki[6][5][3][7]:

  1. Niepoprawna późniejsza pisownia Plecturocebus Byrne, Rylands, Carneiro, Lynch Alfaro, Bertuol, da Silva, Messias, Groves, Mittermeier, Farias, Hrbek, Schneider, Sampaio & Boubli, 2016

Przypisy

edytuj
  1. a b c d H. Byrne, A.B. Rylands, J.C. Carneiro, J.W.L. Alfaro, F. Bertuol, M.N.F. da Silva, M. Messias, C.P. Groves, R.A. Mittermeier, I. Farias, T. Hrbek, H. Schneider, I. Sampaio & J.P. Boubli. Phylogenetic relationships of the New World titi monkeys (Callicebus): first appraisal of taxonomy based on molecular evidence. „Frontiers in Zoology”. 13:10, s. 13, 2016. DOI: 10.1186/s12983-016-0142-4. PMID: 26937245. PMCID: PMC4774130. (ang.). 
  2. P. Teta. The usage of subgenera in mammalian taxonomy. „Mammalia”. 83 (3), s. 210, 2019. DOI: 10.1515/mammalia-2018-0059. (ang.). 
  3. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 196–202. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. a b S.F. Ferrari, L.M. Veiga, L.P. Pinto, L.K. Marsh, R.A. Mittermeier & A.B. Rylands: Family Pitheciidae (Titis, Sakis and Uacaris). W: R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E. Wilson (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 3: Primates. Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 459–463, 467–468. ISBN 978-84-96553-89-7. (ang.).
  5. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 127–131. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  6. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-13]. (ang.).
  7. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 40–41. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).