Położenie podłużne miednicowe płodu

Położenie miednicowe płodupołożenie podłużne płodu, w którym częścią przodującą są pośladki płodu. Występuje rzadko, stanowiąc około 3-4% porodów (według niektórych autorów 7%[1]). Stanowi wysokie ryzyko dla płodu, wiążąc się ze zwiększonym prawdopodobieństwem niedotlenienia i urazów okołoporodowych. Najbezpieczniejszą metodą rozwiązania ciąży w położeniu miednicowym jest cięcie cesarskie[2].

Wyróżnia się następujące rodzaje położenia miednicowego płodu:

  • zupełne, częścią przodującą są pośladki i obie stópki (5-10%, częściej u wieloródek)
  • niezupełne:
    • pośladkowe, częścią przodującą są same pośladki (50-70%)
    • stópkowe, częścią przodującą są stópki (10-30%)
    • kolankowe, częścią przodującą są kolanka (1%)

Postępowanie edytuj

Obecnie w większości ośrodków położniczych w Europie i USA nie dopuszcza się do porodu płodu w położeniu miednicowym drogami naturalnymi, rozwiązując ciążę przez cięcie cesarskie[2].

Pomoc ręczna edytuj

Historycznie w przypadku spontanicznego urodzenia się płodu stosowano tzw. pomoc ręczną (auxillum manuale), czyli manewry położnicze przyspieszające ukończenie II okresu porodu. Celem pomocy ręcznej jest urodzenie rączek, barków i główki płodu po wcześniejszym samoistnym urodzeniu pośladków.

Przygotowanie do wykonania pomocy ręcznej edytuj

Przygotowanie rodzącej[3]:

  • monitorowanie stanu płodu (ciągły nadzór kardiotokograficzny)
  • ułożenie rodzącej w pozycji ginekologicznej
  • jałowe przygotowanie sromu oraz krocza i opróżnienie pęcherza moczowego
  • jałowe obłożenie pola operacyjnego
  • szerokie nacięcie krocza – wykonywane po ukazaniu się dolnego kąta przedniej łopatki płodu
  • znieczulenie miejscowe krocza lub znieczulenie nadoponowe
  • podłączenie dożylnego wlewu kroplowego: 500 ml 0,9% NaCl lub 5% glukozy (do którego wprowadza się 5 jednostek oksytocyny) lub podanie 3-5 jednostek oksytocyny bezpośrednio do żyły w celu wywołania skurczu macicy przy rodzeniu barków i główki płodu (oksytocynę podaje się w momencie gdy płód urodzi się powyżej krętarzy)[4].

Przygotowanie operatora – obowiązuje przygotowanie jak do zabiegu operacyjnego.

Pomoc ręczną rozpoczyna się[4]:

  • u wieloródki – z chwilą rozpoczęcia II okresu porodu
  • u pierworódki – gdy pośladki płodu osiągnęły płaszczyznę wychodu miednicy

Udzielanie pomocy ręcznej w położeniach miednicowych wyznaczają 3 tempa:

  • Wolno – do czasu urodzenia się dolnego kąta przedniej łopatki
  • Szybko – do czasu ukazania się ust płodu w szparze sromowej
  • Bardzo wolno – aż do urodzenia się całej główki

Rodzaje pomocy ręcznej[5] edytuj

Sposoby urodzenia rączek i barków edytuj

Sposoby rodzenia główki edytuj

Przypisy edytuj

  1. Pregnancy, Breech Delivery emedicine.com
  2. a b Położnictwo i ginekologia, Grzegorz H Bręborowicz (red.), Beata Banaszewska, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005, s. 366-370, ISBN 83-200-3082-X, OCLC 749793069.
  3. Położnictwo. Grzegorz H. Bręborowicz (red). Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 153 ISBN 83-200-2630-X
  4. a b Położnictwo ćwiczenia. Podręcznik dla studentów medycyny. Michał Troszyński. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 209 ISBN 83-200-2757-8
  5. Położnictwo ćwiczenia. Podręcznik dla studentów medycyny. Michał Troszyński. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 210-218 ISBN 83-200-2757-8