Poślednia Przełączka

Poślednia Przełączka (słow. Posledná štrbina, niem. Chmielowskischarte, węg. Chmielowski-rés[1], 2499 m[2]) – przełęcz w słowackich Tatrach Wysokich, w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika. Znajduje się pomiędzy Poślednią Turnią na północnym zachodzie a Małą Poślednią Turniczką na południowym wschodzie i jest drugą od południowego wschodu z pięciu przełączek pomiędzy Łomnicą a Durnym Szczytem[3]. Wcześniejsze szacunki określały jej wysokość na około 2510 m[4].

Poślednia Przełączka
Posledná štrbina
Ilustracja
Widok z Doliny Staroleśnej
Państwo

 Słowacja

Wysokość

2499 m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Poślednia Turnia, Mała Poślednia Turniczka

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Poślednia Przełączka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Poślednia Przełączka”
Ziemia49°11′45,3″N 20°12′37,3″E/49,195917 20,210361
Poślednia Przełączka (poniżej Pośledniej Turni, na prawo od niej)

Na Poślednią Przełączkę nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, dostępna jest jedynie dla taterników. Prowadzi przez nią Droga Jordána, prowadząca z Doliny Pięciu Stawów Spiskich na wierzchołek Łomnicy. Jest to najdogodniejsza trasa na siodło. Przełęcz nie stanowi wygodnego połączenia między sąsiadującymi z nią dolinami, ale od strony Miedzianej Kotliny (górnego piętra Doliny Dzikiej) można nią podejść w kierunku podnóża zachodniej ściany Łomnicy. Do Miedzianej Kotliny opada z Pośledniej Przełączki stromy, wąski żleb, natomiast w drugą stronę, na południe do Doliny Małej Zimnej Wody, zbiega z niej wybitny Żleb Chmielowskiego, mający swój wylot w okolicy Wielkiego Łomnickiego Ogrodu. Z obu stron na siodło biegnie kilka taternickich dróg[3].

Nazewnictwo

edytuj

Polska nazwa Pośledniej Przełączki pochodzi od Pośledniej Turni, popod którą się znajduje. Nazwy niemiecka i węgierska zostały nadane na cześć polskiego taternika Janusza Chmielowskiego, który jako pierwszy wraz z przewodnikami zdobył Poślednią Przełączkę[1].

Historia

edytuj

Pierwsze wejścia:

Przypisy

edytuj
  1. a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  2. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
  3. a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXI. Klimkowa Przełęcz – Łomnicka Grań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977, s. 42–49.
  4. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.