Pożarnicze Centrum Historyczno-Edukacyjne Ziemi Łódzkiej w Wolborzu

Pożarnicze Centrum Historyczno-Edukacyjne Ziemi Łódzkiej w Wolborzu – placówka o charakterze muzealnym (gminna jednostka organizacyjna), powstała w 2007 r. we współpracy z miejscową strażą pożarną[1].

Pożarnicze Centrum Historyczno-Edukacyjne Ziemi Łódzkiej w Wolborzu
Ilustracja
Logo Pożarniczego Centrum Historyczno-Edukacyjnego w Wolborzu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wolbórz

Adres

ul. Modrzewskiego 15

Data założenia

2007

Zakres zbiorów

zbiory pożarnicze i regionalne

Powierzchnia ekspozycji

246 m²

Kierownik

Barbara Duda

Położenie na mapie Wolborza
Mapa konturowa Wolborza, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Pożarnicze Centrum Historyczno-Edukacyjne Ziemi Łódzkiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pożarnicze Centrum Historyczno-Edukacyjne Ziemi Łódzkiej”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pożarnicze Centrum Historyczno-Edukacyjne Ziemi Łódzkiej”
Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego
Mapa konturowa powiatu piotrkowskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Pożarnicze Centrum Historyczno-Edukacyjne Ziemi Łódzkiej”
Położenie na mapie gminy Wolbórz
Mapa konturowa gminy Wolbórz, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pożarnicze Centrum Historyczno-Edukacyjne Ziemi Łódzkiej”
Ziemia51°30′13″N 19°49′52″E/51,503611 19,831111
Strona internetowa

Historia edytuj

Kamień węgielny pod budowę Centrum został wmurowany w czerwcu 2005 roku, podczas obchodów 200-lecia Ochrony Przeciwpożarowej w Wolborzu. Prace budowlane zostały ukończone w lutym 2007 roku, a oficjalne otwarcie miało miejsce 8 lipca tego samego roku.

Realizacja projektu placówki była możliwa dzięki wsparciu między innymi środkami Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich[2].

Zbiory edytuj

Placówka powstała na bazie bogatych zbiorów z zakresu pożarnictwa miejscowych członków i działaczy wolborskiej Ochotniczej Straży Pożarnej - małż. Urszuli (zm. w 2003) i Andrzeja (aktualny prac. merytoryczny placówki) Kotlickich .

Uzupełniają je zbiory regionaliów Stowarzyszenia Przyjaciół Wolborza oraz jego założyciela i wieloletniego prezesa dr Stefana Siniarskiego.

Zasadnicza część ekspozycji to hala do prezentacji sprzętu pożarniczego. Tu, w odniesieniu do najstarszego sprzętu, interesujące są jego spore miniatury, wykonane przez również miejscowych członków i działaczy OSP-Wolbórz - małż. Elżbietę i Janusza Kozłowskich. Są także oryginalne konne wozy bojowe. Okres mechaniczny reprezentuje samochód pożarniczy polskiej produkcji na bazie samochodu ciężarowego Star 25 z lat 60. XX wieku (sprawny).

Ten zbiór uzupełniają wszelkiego rodzaju motopompy, drabiny strażackie, sikawki, kolekcja strażackich mundurów bojowych i galowych (w tym zagranicznych) oraz hełmów i czapek oraz inny drobny sprzęt i wyposażenie strażackie.

Placówka prowadzi działalność edukacyjną (lekcje muzealne) w zakresie historii regionalnej oraz dziejów pożarnictwa miejscowego i polskiego.

W r. 2014 wyróżnienie specjalne za stoisko o charakterze historycznym na X Międzynarodowych Targach Ratowniczo-Gaśniczych „Edura” w Kielcach[3].

Fragment ekspozycji_1.
Fragment ekspozycji_2.
Fragment ekspozycji_3.
Fragment ekspozycji_4.
Fragment ekspozycji_5.
Fragment ekspozycji_6.

Informacje praktyczne edytuj

Placówka jest obiektem całorocznym, czynnym z wyjątkiem sobót i poniedziałków. Znajduje się na tyłach budynków Miejskiego Ośrodka Kultury oraz miejscowej jednostki OSP-Wolbórz około 200 m. od rynku Wolborskiego. Obok dogodny parking, dla samochodów osobowych oraz autokarów.

Przypisy edytuj

  1. Pożarnicze Centrum Historyczno-Edukacyjne Ziemi Łódzkiej w Wolborzu. www.zposp-pt.org.pl. [dostęp 2014-04-18]. (pol.).
  2. Pożarnicze Centrum Historyczno-Edukacyjne Ziemi Łódzkiej w Wolborzu. www.prow.umww.pl, 2009-12-11. [dostęp 2014-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-19)]. (pol.).
  3. Ogólnie o Targach „Edura”: [1], fotorelacja z „Edura” 2014: [2]