Zwyrodnienie powrózkowe rdzenia kręgowego

Zwyrodnienie powrózkowe rdzenia kręgowego (choroba Lichtheima, podostre złożone zwyrodnienie rdzenia kręgowego, ang. subacute combined degeneration of spinal cord, łac. myelosis funicularis) – zespół objawów neurologicznych spowodowanych uszkodzeniem sznurów tylnych i sznurów bocznych rdzenia kręgowego. Zazwyczaj występuje w przebiegu choroby Addissona-Biermera. Suplementacja witaminy B12 daje w tym przypadku całkowite wycofanie się objawów.

Zmiany w tylnej części odcinka szyjnego rdzenia kręgowego (wskazane strzałkami) spowodowane podostrym złożonym zwyrodnieniem rdzenia kręgowego.

Na symptomatologię zespołu składają się objawy piramidowe: porażenie kurczowe, wygórowane odruchy głębokie, dodatni objaw Babińskiego; brak niektórych odruchów głębokich; osłabienie czucia powierzchniowego i głębokiego; zaburzenia koordynacji ruchów; ataksja[1].

Pierwsze opisy zespołu przedstawili niezależnie od siebie Ludwig Lichtheim[2], Charles Loomis Dana[3] i James Jackson Putnam[4].

Przypisy edytuj

  1. Eufemiusz Herman: Diagnostyka chorób układu nerwowego. Warszawa: 1982.
  2. Lichtheim L. Zur Kenntnis der perniciösen Anämie. „Verhandlungen des Deutschen Kongress für innere Medizin”. 6, s. 84-96, 1889. 
  3. Dana CL. The degenerative diseases of the spinal cord, with the description of a new type. „Journal of Nervous and Mental Disease”. 18, s. 205-216, 1891. 
  4. Putnam JJ. A group of cases of system sclerosis of the spinal cord, associated with diffuse collateral degeneration; occurring in enfeebled persons past middle life, and epecially in women; studied with particular reference to etiology. „Journal of Nervous and Mental Disease”. 18, s. 69-110, 1891.