Point Barrow (Nuvuk, Przylądek Barrow) – półwysep na arktycznym wybrzeżu Alaski. Jest to najdalej w kierunku północnym wysunięty punkt Stanów Zjednoczonych (71°23′20″N, 156°28′45″W), położony 15 km na północ od miasta Utqiaġvik, odległy od bieguna północnego o 2078 km. Oddziela położone na zachodzie Morze Czukockie od położonego na wschodzie Morza Beauforta.

Panorama Point Barrow
Panorama Point Barrow
Point Barrow
ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Położenie na mapie Arktyki
Mapa konturowa Arktyki, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Point Barrow”
Ziemia71°23′20″N 156°28′45″W/71,388889 -156,479167

Pierwszym Europejczykiem, który dotarł do Point Barrow był w 1825 r. brytyjski geograf Frederick William Beechey. Nazwa przylądka pochodzi od nazwiska Sir Johna Barrowa, polityka i geografa brytyjskiej marynarki. Przylądek był i pozostaje miejscem wypadowym wielu wypraw arktycznych, w tym kilku wypraw naziemnych i lotniczych G. H. Wilkinsa.

Wody wokół półwyspu są wolne od lodu jedynie przez 2-3 miesiące w roku, ale okres ten stopniowo wydłuża się – prawdopodobnie na skutek globalnego ocieplenia klimatu.

15 sierpnia 1935 r. w pobliżu Point Barrow rozbił się samolot z dwoma znanymi wówczas postaciami: pilotem Wileyem Postem oraz publicystą i humorystą Willem Rogersem. W latach 1965-1972 przylądek był miejscem startu rakiet typu Nike Cajun i Nike Apache. Obecnie znajduje się tam stacja meteorologiczna.

Linki zewnętrzne edytuj