Polana pod Wołoszynem
Polana pod Wołoszynem lub Wyżnia Polana pod Wołoszynem – polana w Tatrach Wysokich, położona na północno-wschodnim stoku schodzącym z grani Wołoszyna, na wysokości od ok. 1245–1320 m n.p.m. Nad jej zachodnim i północno-zachodnim brzegiem wznoszą się lesiste stoki Wyżniej i Niżniej Kopki (1323 m n.p.m.), stąd polana była nazywana przez górali Pod Kopki[1]. Dawniej wchodziła w skład Hali Wołoszyńskiej i była główną polaną tej hali, później wyłączona została w samodzielną polanę. Znajdował się na niej szałas i szopy. W latach 50. XX w. w wyniku oberwania chmury w tym rejonie została zasypana kamieniami i żwirem, stając się zupełnie niemal nieużyteczną z gospodarczego punktu widzenia[2].
 Pozostałości dawnej Polany pod Wołoszynem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1245–1320 m n.p.m. |
| Zagospodarowanie |
nieużytek |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′54″N 20°05′03″E/49,248333 20,084167
| |
Po zaprzestaniu koszenia i wypasania polana już niemal całkowicie zarosła lasem. W 1955 r. miała powierzchnię ok. 4 ha, ale w 2004 w wyniku zarośnięcia jej powierzchnia zmniejszyła się o 90%. Polana nadal zarasta[3].
W lesie, na południowy wschód od polany, znajdują się Jaskinia Wołoszyńska Wyżnia i Jaskinia Wołoszyńska Niżnia (niedostępne dla turystów). Przed utworzeniem rezerwatu przyrody grzbietem Wołoszyna na polanę schodził szlak Orlej Perci[4]. W okolicy polany znajduje się też Wołoszyński Stawek[5].
Szlaki turystyczne edytuj
Na polanie spotykają się dwa szlaki:
z Toporowej Cyrhli przez Psią Trawkę, Waksmundzką Rówień, Polanę pod Wołoszynem i Wodogrzmoty Mickiewicza do Morskiego Oka.
- Czas przejścia z Toporowej Cyrhli na polanę: 2:50 h, z powrotem 2:25 h
- Czas przejścia z polany nad Morskie Oko: 2:05 h, z powrotem 2 h
z Polany pod Wołoszynem na Rusinową Polanę. Czas przejścia w obie strony: 25 min[6].
Przypisy edytuj
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
- ↑ Marcin Bukowski, Dynamika zarastania polan tatrzańskich, M. Guzik (red.), Zakopane: Wydawnictwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2009, ISBN 978-83-61788-08-9.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2022-03-07].
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.