Poliakrylany

Poliakrylany – organiczne związki chemiczne powstałe w wyniku polimeryzacji pochodnych kwasu akrylowego i kwasu metakrylowego. Należą do grupy polimerów nazywanych ogólnie jako tworzywa sztuczne. Materiały zawierające poliakrylany charakteryzują się przejrzystością, odpornością na pękanie i elastycznością zależną od zastosowanego składu merów. Poliakrylany odznaczają się odpornością na starzenie atmosferyczne, nie żółkną pod wpływem światła, mają korzystne właściwości optyczne i wytrzymałościowe. Cechy poliakrylanów kształtowane są przez dobór odpowiednich monomerów, zarówno ilościowy, jak i jakościowy.

Struktura chemiczna poliakrylanu sodu

Monomery

Monomery akrylowe, używane do tworzenia poliakrylanów są to głównie estry pochodne kwasu akrylowego i kwasu metakrylowego. Zawierają grupę winylową –HC=CH₂ oraz grupę karboksylową –COOH.

Do monomerów tych należą:

• akrylan metylu
• akrylan etylu
• akrylan butylu
• metakrylan metylu
• metakrylan etylu
• metakrylan butylu

Wykorzystanie poliakrylanów

• akrylonitryl (włókna syntetyczne, sztuczny jedwab, anilana, kauczuki)
• farby akrylowe (farby emulsyjne nazywane farbami lateksowymi i emalie)
• kity akrylowe
• kleje akrylowe (typu „Super glue”)
• lakiery akrylowe
• poliakrylamid (przemysł kosmetyczny, leczenie poparzeń)
• poliakrylan sodu (wkłady chłonące wodę)
• poli(metakrylan metylu) (szkło akrylowe)
• światłowody

Zobacz też

• akrylany

Bibliografia

• Ludwik Czopek: Popularna Encyklopedia Powszechna wyd. Fogra, Tom XIV: Po-Q. Wydawnictwo Fogra, 1996. ISBN 83-85719-07-5.
• J.D. Roberts, M.C. Caserio: Chemia organiczna. Warszawa: PWN, 1969.
• poliakrylany, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-01-14] .