Polikarp Augustyn Marciejewski

Duchowny rzymskokatolicki

Polikarp Antoni Augustyn Marciejewski[1] (ur. 23 stycznia 1761 w Kretyndze, zm. 19 października 1827 w Urdominie) – duchowny rzymskokatolicki, dominikanin, biskup pomocniczy sejneński w latach 1819–1827.

Polikarp Augustyn Marciejewski
Biskup tytularny Argos
Data i miejsce urodzenia

23 stycznia 1761
Kretynga

Data i miejsce śmierci

19 października 1827
Urdomin

Biskup pomocniczy sejneński
Okres sprawowania

1819–1827

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

dominikanie

Prezbiterat

8 lutego 1784

Nominacja biskupia

4 czerwca 1819

Sakra biskupia

19 września 1819

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

19 listopada 1819

Miejscowość

Warszawa

Miejsce

kościół Świętego Krzyża

Konsekrator

Adam Michał Prażmowski

Tablica pamiątkowa poświęcona biskupowi Polikarpowi Augustynowi Marciejewskiemu w Urdominie

Życiorys edytuj

Urodził się 23 stycznia 1761 w Kretyndze[1]. Wstąpił do zakonu dominikanów, gdzie 8 lutego 1784 przyjął święcenia prezbiteratu[1].

Był wychowawcą młodzieży w Wierzbołowie. Pracował jako proboszcz w Grażyszkach, Urominie, Sejnach i Prenach, a także dziekan w Siennie. Był sekretarzem biskupa Michała Franciszka Karpowicza. Od 1813 w wigierskiej kurii biskupiej pełnił funkcje oficjała i wikariusza generalnego[2].

4 czerwca 1819 papież Pius VII prekonizował go biskupem pomocniczym diecezji sejneńskiej ze stolicą tytularną Argos. Święcenia biskupie otrzymał 19 września 1819 w kościele Świętego Krzyża w Warszawie[3]. Konsekrował go biskup diecezjalny płocki Adam Michał Prażmowski. Jako biskup rezydował w Urdominie, gdzie był proboszczem. W 1822 został dziekanem nowo ustanowionej kapituły katedralnej sejneńskiej[3].

Zmarł 19 października 1827 w Urdominie. Został pochowany nieopodal kościoła w bliskim sąsiedztwie grodziska urdomińskiego[4].

Przypisy edytuj

  1. a b c Polikarp Augustyn Marciejewski. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2015-06-04]. (ang.).
  2. P. Nitecki: Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000, kol. 281. ISBN 83-211-1311-7.
  3. a b K.R. Prokop. Sakry i sukcesja święceń biskupich pasterzy diecezji wigierskiej, sejneńskiej (augustowskiej) oraz łomżyńskiej. „Studia Teologiczne”. T. 28, s. 313–314, 2010. ISSN 0239-801X. [dostęp 2017-11-07]. 
  4. M. Talutis. Vyskupas „piliakalnis“ – Augustinas Polikarpas Marciejevskis. „Terra Jatwezenorum. Istorijos paveldo metraštis”. 8, 1 dalis, s. 99–100, 2016. Punsko „Aušros“ leidykla. ISSN 2080-7589. [dostęp 2023-01-18]. (lit.). 

Linki zewnętrzne edytuj