Wikipedia

Politechnika Wrocławska

polska wyższa uczelnia publiczna we Wrocławiu

Politechnika Wrocławska – publiczna uczelnia techniczna założona we Wrocławiu w 1945 r. dzięki zaangażowaniu pracowników naukowych nieistniejących już Politechniki Lwowskiej i Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, którzy zagospodarowali zniszczone budynki niemieckiej Wyższej Szkoły Technicznej – Technische Hochschule[4].

Politechnika Wrocławska
Polytechnica Wratislaviensis
Wrocław University of Science and Technology
Ilustracja
Budynek główny (1905–1911, 1935) – wejście do budynku A-1 od ul. Wybrzeże Stanisława Wyspiańskiego
Data założenia

1910/24 sierpnia 1945[1]

Typ

państwowa

Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Adres

Wybrzeże
Stanisława Wyspiańskiego 27
50-370 Wrocław

Liczba pracowników
• naukowych

4078
2192[2]

Liczba studentów

21 979[3] (2022)

Rektor

prof. dr hab. inż. Arkadiusz Wójs

Członkostwo

Unite!
Socrates/Erasmus
Leonardo da Vinci
Tempus

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Wrocław”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Wrocław”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wrocław”
Ziemia51°06′26,7″N 17°03′43,7″E/51,107417 17,062139
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Budynek główny Politechniki (A-1)
Wejście do kampusu od pl. Grunwaldzkiego, budynki D-1 i D-2 (1950–1960) za nimi C-5 i C-7, pomiędzy nimi D-21

Obecnie na uczelni na 14 wydziałach i trzech filiach w Jeleniej Górze, Legnicy i Wałbrzychu prowadzone są badania w 14 dyscyplinach w ramach czterech dziedzin naukowych: inżynieryjno-technicznych, ścisłych i przyrodniczych, medycznych oraz społecznych. Studenci uczą się na 60 kierunkach kształcenia na pierwszym i drugim stopniu studiów, z których duża część prowadzona jest w języku angielskim[5].

W 2023 r. pod kierunkiem 2192 nauczycieli akademickich studiują tam 21 902 osoby (w tym 1427 z zagranicy), 227 doktorantów oraz 604 osoby w Szkole Doktorskiej[6].

Politechnika Wrocławska w rankingu szkół wyższych „Perspektyw” zajęła w 2023 roku 4. miejsce wśród uczelni technicznych oraz 8. miejsce spośród wszystkich uczelni akademickich w Polsce[7]. W tzw. rankingu szanghajskim, czyli The Academic Ranking of World Universities (ARWU), Politechnika Wrocławska została sklasyfikowana w 2022 r. na miejscach 901–1000 na świecie, utrzymując trzecie miejsce wśród polskich uczelni technicznych (wspólnie z Politechniką Warszawską)[8]. Z kolei w rankingu Global Ranking of Academic Subjects (GRAS) w 2022 roku sklasyfikowano dwa obszary z PWr: matematyka znalazła się na miejscach 201-300, a inżynieria mechaniczna na miejscach 301–400[9].

W 2022 roku Politechnika Wrocławska – jako pierwsza uczelnia z środkowo-wschodniej części Starego Kontynentu – dołączyła do europejskiej sieci uniwersytetów Unite!. 20 września 2022 r. w Turynie rektor uczelni prof. Arkadiusz Wójs parafował dokument pieczętujący przystąpienie Politechniki do tego sojuszu[10].

4 września 2023 r. uroczyście zainaugurował działalność na Politechnice Wrocławskiej Wydział Medyczny. Pierwszy dziekanem został dr hab. n. med. Dariusz Jagielski, prof. uczelni.

Historia edytuj

Początków uczelni można szukać w 1910, kiedy to powstała Królewska Wyższa Szkoła Techniczna we Wrocławiu (Königliche Technische Hochschule Breslau); w 1918 zmieniono nazwę na Wyższa Szkoła Techniczna (Technische Hochschule). W uroczystościach otwarcia uczestniczył cesarz Wilhelm II. Studia rozpoczęło wtedy 57 studentów, a z biegiem lat liczba ta rosła. W 1913 wynosiła już 238 osób, a największa – 926 osób – była w 1927.

Lata 30. XX wieku przyniosły kryzys, który dotknął także uczelnie. Wprowadzono kuratora, także wspólny budżet i administrację z uniwersytetem. Spadała liczba studiujących: w 1937 były to 482 osoby. Do roku 1943 uczelnia funkcjonowała bez większych zakłóceń. W czwartym roku wojny front wschodni zaczął się jednak przybliżać do granic Rzeszy. W połowie stycznia 1945, po ogłoszeniu miasta twierdzą (Festung Breslau), podjęto decyzję o ewakuacji Technische Hochschule w głąb Rzeszy. Tym samym szkoła zakończyła swoje funkcjonowanie.

W budynkach Technische Hochschule, z wykorzystaniem jej sprzętu i bibliotek, utworzono w 1945 polską Politechnikę Wrocławską. Znaczną rolę w zagospodarowaniu budynków i organizacji szkoły odegrali pracownicy naukowi uczelni lwowskich. Uczeni i absolwenci Politechniki Lwowskiej praktycznie zbudowali ją od postaw. Szczególną role w tym procesie odegrali rektor Politechniki Lwowskiej – profesor Edward Sucharda, a także profesor Kazimierz Idaszewski. Duży wkład wniósł również inż. Dionizy Smoleński, przed wojną asystent w Politechnice Warszawskiej.

Pierwszy polski wykład w Politechnice Wrocławskiej, wygłoszony przez profesora Kazimierza Idaszewskiego, odbył się 15 listopada 1945. Dzień ten obchodzony jest jako święto uczelni, a także święto nauki wrocławskiej. Przez pewien okres politechnika była administracyjnie połączona z Uniwersytetem Wrocławskim[11].

W 1945 istniało pięć wydziałów: Chemii Technicznej, Mechaniczno-Elektrotechniczny, Budownictwa, Hutniczo-Górniczy oraz Matematyczno-Przyrodniczy (wspólny z uniwersytetem). Studia podjęło wówczas 595 osób[11].

14/15 grudnia 1981 w czasie stanu wojennego oddziały ZOMO siłą stłumiło strajk na uczelni. Podczas akcji milicji pracownik politechniki, Tadeusz Kosecki, dostał ataku serca, w wyniku którego zmarł[12].

W ciągu całego 2010 w ramach obchodów stulecia uczelni technicznych we Wrocławiu odbyły się różnego rodzaju imprezy kulturalne i naukowe. Zwieńczeniem uroczystości był I Światowy Zjazd Absolwentów, który odbył się listopadzie tegoż roku.

Kadra naukowa[13] edytuj

  • z tytułem naukowym profesora: 163
  • ze stopniem naukowym doktora habilitowanego: 362
  • ze stopniem naukowym doktora: 1175

Poczet rektorów edytuj

  1. Stanisław Kulczyński (1945–1951)
  2. Dionizy Smoleński (1951–1960)
  3. Zygmunt Szparkowski (1960–1969)
  4. Tadeusz Porębski (1969–1980)
  5. Bogusław Kędzia (1 XII 1980 – 31 VIII 1981)
  6. Tadeusz Zipser (1 IX – 29 XII 1981)
  7. Jerzy Schroeder (6 I – 31 VII 1982)
  8. Wacław Kasprzak (1982–1984)
  9. Jan Kmita (1984–1990)
  10. Andrzej Wiszniewski (1990–1996)
  11. Andrzej Mulak (1996–2002)
  12. Tadeusz Luty (2002–2008)
  13. Tadeusz Więckowski (2008–2016)
  14. Cezary Madryas (2016–2020)
  15. Arkadiusz Wójs (2020-)

Wcześniej (Königliche Technische Hochschule Breslau oraz Technische Hochschule):

  1. Rudolf Schenck (1910–1914)
  2. Gerhard Hessenberg (1914–1916)
  3. Carl Heinel (1916–1918)
  4. Friedrich Wilhelm Semmler (1918–1920)
  5. Ludwig Mann (1920–1924)
  6. Werner Schmeidler (1924–1926)
  7. Wilhelm Tafel (1926–1928)
  8. Karl Gottwein (1928–1930)
  9. Erich Waetzmann (1930–1932)
  10. Bernhard Neumann (1932–1933)
  11. Wilhelm Rein (1933–1937)
  12. Erwin Ferber (1937–1944)
  13. Heinrich Blecken (1944–1945)

Rada uczelni edytuj

  1. Grzegorz Dzik - przewodniczący Rady
  2. prof. dr hab. inż. Katarzyna Chojnacka
  3. prof. dr hab. inż. Wojciech Glabisz
  4. dr hab. inż. Zbigniew Sroka, prof. uczelni
  5. Małgorzata Czerwińska
  6. Zbigniew Jagiełło
  7. Taras Lukaniuk
  8. Witold Ziomek
  9. Szymon Łakomy

Władze uczelni (2020–2024) edytuj

  • Rektor – prof. dr hab. inż. Arkadiusz Wójs
  • Prorektor ds. Współpracy – prof. dr hab. inż. Dariusz Łydżba
  • Prorektor ds. Nauki - prof. dr hab. inż. Andrzej Ożyhar
  • Prorektor ds. Organizacji i Rozwoju Uczelni – prof. dr hab. inż. Tomasz Nowakowski
  • Prorektor ds. Kształcenia – prof. dr hab. inż. Kamil Staniec
  • Prorektor ds. Studenckich – dr inż. Piotr Górski

Wydziały i filie edytuj

 
Budynek E-1 – Wydział Architektury, budynek z 1901–1903, na pierwszym planie Park Tołpy

Obecnie uczelnia daje możliwość podjęcia nauki na kierunkach technicznych i ścisłych I i II stopnia prowadzonych w ramach trzynastu wydziałów i trzech filii:

Wydział Architektury edytuj

Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego edytuj

Wydział Chemiczny edytuj

 
Budynek A2 (Kampus Główny) – Wydział Chemiczny
 
Budynek A3 „Stara Chemia” (Kampus Główny) z prawej „Stara Kotłownia” (A-4) – Wydział Mechaniczno-Energetyczny
 
Budynek „Starej Kotłowni” (Wydział Mechaniczno-Energetyczny)

Wydział Informatyki i Telekomunikacji edytuj

  • Cyberbezpieczeństwo
  • Informatyczne Systemy Automatyki
  • Informatyka Algorytmiczna
  • Informatyka Stosowana
  • Informatyka Techniczna
  • Inżynieria Systemów
  • Sztuczna Inteligencja (studia II stopnia)
  • Teleinformatyka
  • Telekomunikacja
  • Zaufane Systemy Sztucznej Inteligencji (studia II stopnia)

Wydział Elektryczny edytuj

Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii edytuj

Wydział Inżynierii Środowiska edytuj

Wydział Zarządzania edytuj

 
Budynek B1 – Kampus Główny (d. Wydział i Instytut Hutniczy Hüttenmännisches Institut, 1910–1946) – Wydział Zarządzania PWr

Wydział Mechaniczno-Energetyczny edytuj

Wydział Mechaniczny edytuj

Wydział Podstawowych Problemów Techniki edytuj

Wydział Elektroniki, Fotoniki i Mikrosystemów edytuj

Wydział Matematyki edytuj

Wydział Medyczny edytuj

  • Kierunek Lekarski

Filia w Jeleniej Górze edytuj

  • Informatyka Techniczna
  • Informatyka Przemysłowa

Filia w Legnicy edytuj

  • Inżynieria odnawialnych źródeł energii
  • Budowa maszyn i pojazdów

Filia w Wałbrzychu edytuj

  • Mechatronika pojazdów

Domy studenckie edytuj

 
„Wittigowo” fragment osiedla akademickiego

Domy studenckie Politechniki Wrocławskiej znajdują się w kilku miejscach Wrocławia. Największym skupiskiem jest osiedle akademickie Wittigowo, gdzie znajduje się 5 największych akademików (od T-15 do T-22).

  • T-2 Telemik ul. Grunwaldzka 59
  • T-3 Straszny Dwór pl. Grunwaldzki 61
  • T-4 Czworak ul. Ł. Górnickiego 22
  • T-6 Alcatraz ul. M. Reja 54/56
  • T-9 Atol ul. Powstańców Śląskich 137
  • T-14 Azyl wybrzeże L. Pasteura 8
  • T-15 Hades ul. E. Wittiga 6
  • T-16 Tower ul. E. Wittiga 4
  • T-17 Ikar ul. Z. Wróblewskiego 27
  • T-18 Hotel Asystenta ul. Z. Wróblewskiego 25
  • T-19 Piast ul. E. Wittiga 8
  • T-22 (wydzielony z T-18) ul. Z. Wróblewskiego 25.

Absolwenci edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Absolwenci Politechniki Wrocławskiej.

Absolwentami Politechniki Wrocławskiej są między innymi:

Życie kulturalne edytuj

W 1969 przy Politechnice powstał Kabaret Elita, którego członkami byli Jan Kaczmarek, Tadeusz Drozda i Jerzy Skoczylas, studenci Politechniki.

Długą tradycję (od 1964) ma Dyskusyjny Klub Filmowy „Politechnika”. Kameralny Chór Politechniki Wrocławskiej kontynuuje tradycję założonego w 1993 Chóru Kameralnego „Consonanza”[15]. Akademicki Chór Politechniki wyrósł z założonego w 1970 przy Wydziale Górniczym niewielkiego zespołu śpiewaczego. W Legnicy, przy Zamiejscowym Ośrodku Dydaktycznym, również działał Chór Kameralny Axion, pod batutą Jarosława Lewkowa.

Studenci Politechniki aktywnie chronią zabytki techniki działając w MSKN OZT HP „Nadbór”.

Instytucje akademickie edytuj

 
Budynek C13, multimedialna siedziba Zintegrowanego Centrum Studenckiego PWr; wybudowane w latach 2005–2007

Akademickie Liceum Ogólnokształcące edytuj

Od września 2014 roku prowadzi działalność publiczne Akademickie Liceum Ogólnokształcące Politechniki Wrocławskiej[18]. Siedziba szkoły znajduje się w budynku C-13 należącym do Politechniki Wrocławskiej na piętrach II, III i IV. Uczelnia udostępnia uczniom laboratoria i pracownie znajdujące się w innych budynkach. Zajęcia wychowania fizycznego odbywają się w Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Politechniki Wrocławskiej[19]. W rankingu liceum ogólnokształcących z 2023 roku miesięcznika "Perspektywy" szkoła zajęła 9. miejsce w kraju i 2. miejsce na Dolnym Śląsku[20].

Zespół Szkół Akademickich edytuj

W latach 2014–2019 Politechnika Wrocławska prowadziła również Gimnazjum Akademickie i Zespół Szkół Akademickich[21], które uległy likwidacji w związku z reformą systemu oświaty z 2017 roku[22].

Uniwersytet Nysa edytuj

W latach 2001–2019, przy współpracy Politechniki Wrocławskiej, Uniwersytetu Technicznego w Libercu w Czechach oraz Uniwersytetu Stosowanych Nauk Zittau i Goerlitz na terenie Niemiec, funkcjonował Uniwersytet Nysa. Korzystając ze środków instytutów partnerskich, międzyuczelniana sieć oferowała własne kursy i przedmioty. Dzięki temu studenci mieli możliwość studiowania w trzech krajach i zdobycia umiejętności, doświadczenia i wiedzy z zakresu różnych kultur oraz dyscyplin.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Dekret z dnia 24 sierpnia 1945 r. o przekształceniu Uniwersytetu Wrocławskiego i Politechniki Wrocławskiej na polskie państwowe szkoły akademickie (Dz.U. z 1945 r. nr 34, poz. 207).
  2. ↑ Fakty i liczby | Politechnika Wrocławska [online], pwr.edu.pl [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-10] (pol.).
  3. ↑ Szkolnictwo wyższe w roku akademickim 2022/2023 (wyniki wstępne) [online], Główny Urząd Statystyczny [dostęp 2023-09-28].
  4. ↑ Historia — Politechnika Wrocławska [online], pwr.edu.pl [dostęp 2022-11-02].
  5. ↑ Informacje o uczelni – misja i inwestycje Politechnika Wrocławska [online], pwr.edu.pl [dostęp 2022-11-02].
  6. ↑ Fakty i liczby | Politechnika Wrocławska [online], pwr.edu.pl [dostęp 2023-03-03].
  7. ↑ Ranking Szkół Wyższych Perspektywy 2023 [online], ranking.perspektywy.pl [dostęp 2023-06-29] (pol.).
  8. ↑ ShanghaiRanking's Academic Ranking of World Universities [online], www.shanghairanking.com [dostęp 2022-11-02].
  9. ↑ ShanghaiRanking's Global Ranking of Academic Subjects [online], www.shanghairanking.com [dostęp 2022-11-02].
  10. ↑ „Szczególny moment w historii uczelni”. Jesteśmy pełnoprawnym członkiem Unite! [online], pwr.edu.pl [dostęp 2022-11-02] (pol.).
  11. ↑ a b Portal PWr.
  12. ↑ Lista osób zamordowanych podczas stanu wojennego. Niezależne Zrzeszenie Studentów. [dostęp 2011-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-07)]. (pol.).
  13. ↑ Ogólnopolski wykaz nauczycieli akademickich i pracowników naukowych. 2018-02-04. [dostęp 2018-02-04]. (pol.).
  14. ↑ http://bip.pwr.wroc.pl/Zarzadzenia.aspx Zarządzenie 43/2015 i 44/2015.
  15. ↑ Kameralny Chór Politechniki Wrocławskiej.
  16. ↑ Biuro karier Politechniki Wrocławskiej [online], biurokarier.pwr.edu.pl [dostęp 2016-02-02].
  17. ↑ Careers Office at Wrocław University of Technology as a Learning Organization
  18. ↑ rspo.gov.pl [dostęp 2022-03-28].
  19. ↑ liceum.pwr.edu.pl [dostęp 2022-03-28].
  20. ↑ [https://pwr.edu.pl/uczelnia/aktualnosci/liceum-pwr-w-top-10-szkol-w-polsce-w-rankingu-perspektyw-12765.html%5D [dostęp 2023-01-12].
  21. ↑ wroclaw.wyborcza.pl [dostęp 2022-03-28].
  22. ↑ gimnazjum.pwr.edu.pl [dostęp 2022-03-28].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Politechnika_Wrocławska&oldid=73066225”