Polski Front Narodowy

Polski Front Narodowy – polska skrajna, nacjonalistyczna partia polityczna działająca w latach 1991–1995. Liderem partii był Janusz Bryczkowski.

Polski Front Narodowy
Lider

Janusz Bryczkowski

Data założenia

11 marca 1991 jako Narodowy Front Polski

Data rozwiązania

1995

Ideologia polityczna

nacjonalizm

Poglądy gospodarcze

korporacjonizm

Historia edytuj

Partia powstała jako mutacja Narodowego Frontu Polski Wojciecha Podjackiego[1].

Polski Front Narodowy powstał na początku 1994 r. jako Front Narodowej Samoobrony, założony przez grupę działaczy Samoobrony opozycyjnych wobec Andrzeja Leppera, których łączyła działalność w Zjednoczeniu Patriotycznym „Grunwald”. Polskiemu Frontowi Narodowemu podlegała młodzieżowa organizacja Legion Polski, prowadząca działalność o bojówkarskim charakterze[2].

PFN wzbudzał wiele kontrowersji, głównie za sprawą wypowiedzi jej lidera Janusza Bryczkowskiego ("Demokrację należy zastąpić dyktaturą opartą na faszyzmie, bo nikt nic lepszego nie wymyślił", "Jestem narodowym socjalistą i podejmuję walkę z tym systemem żydowskim, o jakiej się nie śniło jeszcze w Tym Kraju"). Na zaproszenie PFN przyjechał do Polski Władimir Żyrinowski.

Polski Front Narodowy wystartował w wyborach parlamentarnych w 1993, zdobywając 565 głosów, co stanowiło 0,01%[3].

Największa afera związana z PFN miała miejsce we wrześniu 1995, kiedy po obozie nad jeziorem Śniardwy trzech działaczy Legionu Młodych pobiło w Legionowie około trzydziestu bezdomnych, z czego dwóch zmarło. W 1998 roku sąd skazał dwóch sprawców na karę 25, a trzeciego na 15 lat pozbawienia wolności[4]. Wydarzenie w Legionowie spowodowały odcięcie od Bryczkowskiego działaczy Legionu Polskiego i w konsekwencji rozwiązanie PFN.

Przypisy edytuj

  1. Jacob Burns, O ciężkim LOS-ie polskich faszystów [online], Centrum Informacji Anarchistycznej, 14 lutego 2012 [dostęp 2024-03-30].
  2. Krystyna Anna Paszkiewicz (red.), Polskie partie polityczne: charakterystyki, dokumenty, Wrocław: Hector, 1996, s. 147, ISBN 978-83-904710-2-0.
  3. M.P. z 1993 r. nr 50, poz. 470
  4. Marcin Kornak: Brunatna Księga 1987-2009. Warszawa: Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”, Collegium Civitas, 2009, s. 25-26. ISBN 978-83-928440-0-6.