Polski System Informacji Turystycznej

Polski System Informacji Turystycznej – system informacji turystycznej w Polsce[1].

Kamienica biura Informacji Turystycznej w Toruniu - Rynek Staromiejski 25
Węzeł szlaków na Górze Chełmskiej koło Koszalina oznaczony przez PTTK.

Historia edytuj

Początki organizacji systemu informacji turystycznej na ziemiach polskich wiążą się z pierwszymi organizacjami turystycznymi, jakie tworzyli Polacy na przełomie XIX i XX wieku. W okresie międzywojennym prekursorami takiej działalności w II RP był Orbis, który powstał w 1920 roku we Lwowie. W okresie PRL organizację ruchu turystycznego zainicjowano w 1960 roku, kiedy 17 lutego Sejm uchwalił ustawę o organizacji spraw kultury fizycznej i turystyki[2]

Na mocy tej ustawy Rada Ministrów powołała nowy urząd centralny – Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki (GKKFiT) oraz określiła, iż do zakresu działania GKKFiT należą m.in. sprawy informacji, propagandy oraz wydawnictw turystycznych, a także koordynowanie w tym zakresie organów państwowych, instytucji i organizacji[2]

Po roku 1990 funkcje te przejęła Polska Organizacja Turystyczna (POT) utworzona na mocy ustawy z dnia 25 czerwca 1999 o Polskiej Organizacji Turystycznej[3], w której zakres działania wpisano również problematykę informacji turystycznej.

Obecnie edytuj

Polski System Informacji Turystycznej składa się z dwóch części: analogowej i cyfrowej[4].

Na część analogową składa się sieć punktów i centrum informacji turystycznej oraz system oznakowania turystycznego[5]. Punkty i centra informacji turystycznej mogą ubiegać się o certyfikację potwierdzającą poziom świadczonych usług[6]. Ciałem doradczo-konsultacyjnym wspomagającym Polską Organizację Turystyczną w tym obszarze jest Forum Informacji Turystycznej[7].

Na część cyfrową składają się urządzenia, aplikacje, serwisy internetowe wspomagające przekazywanie informacji w postaci cyfrowej. Centralnym elementem części cyfrowej jest dostępny w 23 wersjach językowych Narodowy Portal Turystyczny oraz ogólnokrajowy system bazodanowy Repozytorium Informacji Turystycznej[8].

Przypisy edytuj

  1. Praca zbiorowa 2010 ↓.
  2. a b Dz.U. z 1960 r. nr 10, poz. 65
  3. Dz.U. z 2023 r. poz. 1608
  4. Informacje o PSIT [online], pot.gov.pl [dostęp 2018-07-03] (pol.).
  5. Drogowe znaki turystyczne [online], pot.gov.pl [dostęp 2018-07-03] (pol.).
  6. Certyfikacja IT [online], pot.gov.pl [dostęp 2018-07-03] (pol.).
  7. Forum Informacji Turystycznej [online], pot.gov.pl [dostęp 2018-07-03] (pol.).
  8. R. Andrzejczyk (red.), J. Janowski, M. Pałach, PODRĘCZNIK OBSŁUGI KLIENTA‑TURYSTY W CENTRACH I PUNKTACH INFORMACJI TURYSTYCZNEJ, Warszawa: Polska Organizacja Turystyczna, 2020, ISBN 978-83-7336-471-4.

Bibliografia edytuj

  • Praca zbiorowa: Polski System Informacji Turystycznej. Warszawa: Polska Organizacja Turystyczna, 2010.
  • red. R. Andrzejczyk, J. Janowski, M. Pałach, Podręcznik Obsługi Klienta-Turysty w Centrach i Punktach Informacji Turystycznej, Polska Organizacja Turystyczna, 2020.