Pompowanie optyczne

Pompowanie optyczne – wzbudzanie atomów metodami optycznymi do określonego stanu, co osiąga się dobierając odpowiednio warunki wzbudzenia (oświetlenie, polaryzacja). Jeśli wskutek absorpcji światła liczba atomów osiągających dany stan wzbudzony w jednostce czasu jest większa od odwrotności średniego czasu życia (tj. całkowita liczba atomów w danym stanie rośnie). Dzięki zastosowaniu pola magnetycznego i spolaryzowanego światła wzbudzającego można za pomocą pompowania optycznego uzyskać częściowe uporządkowanie (tj. ustawienie równoległe) wektorów atomowych momentów magnetycznych. Czyni to metodę pompowania optycznego cennym narzędziem w badaniach fizyki atomowej i jądrowej. Zwiększenie obsadzenia wybranego stanu drogą pompowania optycznego jest podstawą działania lasera. Metodę pompowania optycznego zaproponował w 1950 roku^[1] fizyk francuski Alfred Kastler; dostał za to w 1966 roku nagrodę Nobla z fizyki.

Zobacz też edytuj

emisja wymuszona

Przypisy edytuj

↑ Alfred Kastler. Quelques suggestions concernant la production optique et la détection optique d’une inégalité de population des niveaux de quantifigation spatiale des atomes. Application à l’expérience de Stern et Gerlach et à la résonance magnétique. „Journal de Physique”. 11, s. 255–265, 1950. DOI: 10.1051/jphysrad:01950001106025500.

[Kas-1] Alfred Kastler. Quelques suggestions concernant la production optique et la détection optique d’une inégalité de population des niveaux de quantifigation spatiale des atomes. Application à l’expérience de Stern et Gerlach et à la résonance magnétique. „Journal de Physique”. 11, s. 255–265, 1950. DOI: 10.1051/jphysrad:01950001106025500.

[1]