Popielidzi
Popielidzi – spotykane głównie w literaturze popularnonaukowej określenie rzekomej dynastii, panującej przed Piastami. Jej ostatnim władcą miał być Popiel, zgodnie z relacją Galla Anonima pozbawiony władzy przez wiec.
| Kraj | |
|---|---|
| Założyciel | |
| Ostatni przedstawiciel | |
| Rok rozwiązania |
połowa IX wieku |
Historyczność edytuj
O ile historyczność trzech poprzedników Mieszka I (Siemowita, Lestka, Siemomysła) zdaje się być obecnie akceptowana przez większość badaczy, o tyle postacie Popiela oraz Piasta budzą szerszą dyskusję.
Zasadniczo z polskich kronik jedynie dzieło Anonima zwanego Gallem uchodzi za wiarygodne w odniesieniu do czasów sprzed panowania Mieszka I, choć i jego relacja spotyka się z opozycją części badaczy. Gall wymienia tylko jednego księcia panującego przed Piastami – Popiela.
Pozostali przedstawiciele dynastii „Popielidów” znani są z kronik Wincentego Kadłubka oraz Jana Długosza, które nauka zasadniczo odrzuca jako źródła do dziejów przedpiastowskich. Niektórzy badacze w relacji Kadłubka starają się doszukiwać reminiscencji rzeczywistych wydarzeń historycznych.
Przedstawiciele edytuj
Za pierwszego władcę tej dynastii uważany jest Leszko II, opisany przez Wincentego Kadłubka oraz Jana Długosza. Jego synem i następcą był Leszko III, zaś z kolei synem Leszka III – Popiel I. Ostatnim władcą z rodu miał być Popiel II, syn Popiela I.
Oprócz Popiela I Leszko III miał mieć 20 nieślubnych synów.
Nazwa edytuj
Wszystkich legendarnych przedpiastowskich władców osiemnastowieczny autor Benedykt Chmielowski w Nowych Atenach zalicza do „Pierwszej Classis Monarchów Polskich”[1].
Historyk Feliks Koneczny określa dynastię, z której wywodził się Popiel, mianem rodu Popielów[2].
W literaturze edytuj
Józef Ignacy Kraszewski w Starej baśni dynastię, z której wywodził się Popiel (powieściowy Chwostek), określa mianem „Leszkowie”.