Poręba Żegoty

wieś w województwie małopolskim

Poręba Żegotywieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie chrzanowskim, w gminie Alwernia.

Poręba Żegoty
wieś
Ilustracja
Oficyny pałacu Szembeków, widok od drogi.
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

chrzanowski

Gmina

Alwernia

Liczba ludności (2022)

1258[2]

Strefa numeracyjna

12

Kod pocztowy

32-566[3]

Tablice rejestracyjne

KCH

SIMC

0314709

Położenie na mapie gminy Alwernia
Mapa konturowa gminy Alwernia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Poręba Żegoty”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Poręba Żegoty”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Poręba Żegoty”
Położenie na mapie powiatu chrzanowskiego
Mapa konturowa powiatu chrzanowskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Poręba Żegoty”
Ziemia50°03′32″N 19°33′49″E/50,058889 19,563611[1]
Kościół pw. św. Marcina i św. Małgorzaty przy DW 780 (widok z 2008)
Kaplica-mauzoleum Szembeków

Położenie edytuj

Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 780 KrakówChełm Śląski, wieś znajduje się w odległości 2 km na wschód od Alwerni.

Części wsi edytuj

Integralne części wsi Poręba Żegoty[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0314721 Nawsie część wsi
0314738 Potok część wsi
0314744 Psia Górka część wsi
0314773 Szwaby część wsi

Historia i zabytki edytuj

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi XIV wieku. W latach 1325–1327 miejscowa parafia wymieniona jest w wykazie zbiórki świętopietrza. Pierwszą wzmiankę o miejscowości spotykamy w dyplomie z 18 września 1373 roku (Kodeks Małopolski Piekosińskiego), w którym Krzywosąd, dziedzic Czarnej Poręby, sprzedaje sołtystwo w Porębie Czarnej braciom Michałowi i Mikołajowi, zaś między świadkami występuje Szegotha de Poramba. Pierwszy dokładny opis wsi pochodzi z aktu rozgraniczenia między Kamieniem, a Brodłami Piotra Szafrańca z 25 listopada 1419 roku. Długosz w opisie parafii w Tłuczani wymienia jako właściciela Kossowej Andrzeja de Zegoczina Poremba de domo et familia Waldroph. W XV wieku Poręba lub jej część nazywana wtedy Porąbką stanowiła własność biskupów krakowskich i należała do parafii św. Wojciecha w Jaworznie. Z łanów kmiecych, karczmy i zagród odprowadzano dziesięcinę w połowie plebanowi w Mysłowicach, zaś drugą plebanowi w Jaworznie. W 1581 roku wieś była własnością Piotra Porębskiego. Po Porębskich przeszła na rzecz rodziny Czernych, a później jako wiano w ręce Szembeków.

Na przełomie XIX wieku i XX wieku Poręba miała 182 domy, w których mieszkało 1454 osób (1437 wyznania rzymskokatolickiego, oraz 17 wyznania mojżeszowego). Oprócz tego w posiadłości Zygmunta hrabiego Szembeka mieszkało 118 osób w 10 budynkach (111 wyznania rzymskokatolickiego, oraz 7 wyznania mojżeszowego).

Parafia Poręba Żegoty obejmowała wtedy oprócz Poręby miejscowości: Alwernia, Okleśna, Brodła, Mirów i Podłęże z ogólną liczbą 4058 mieszkańców wyznania rzymskokatolickiego oraz 292 wyznania mojżeszowego. Obecnie parafia rzymskokatolicka obejmuje wsie: Poręba Żegoty, Brodła i Mirów. Ponad 1% mieszkańców stanowią Świadkowie Jehowy należący do zboru Krzeszowice-Zachód i korzystający z zebrań religijnych w Sali Królestwa w Krzeszowicach[6][7][8].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.

Kościół edytuj

Obecny murowany kościół pw. św. Marcina i św. Małgorzaty, który powstał w miejscu wcześniejszego, drewnianego, ufundował Franciszek Czerny-Szwarzenberg wraz z biskupem krakowskim Szembekiem w roku 1762. W 1898 roku projekt rozbudowy przygotował krakowski architekt Zygmunt Hendel[9]. Budową kierował Miller z Krakowa. 11 listopada 1900 roku odbyło się poświęcenia kościoła[10].

Kościół jest jednonawowy, z wieżą zwieńczoną baniastym hełmem. Wewnątrz warto zwrócić uwagę na marmurowe ołtarze pochodzące z katedry wawelskiej, a przeniesione tu na przełomie XIX–XX wieku. Wyróżniają się także obrazy takich mistrzów jak: Michał Stachowicz i Wojciech Eljasz-Radzikowski[11].

Pałac Szembeków edytuj

Drugim ważnym zabytkiem Poręby są ruiny pałacu należącego kolejno do Korycińskich, Szwarcenberg-Czernych oraz (do II wojny światowej) Szembeków. Pierwszy drewniany dwór powstał w tym miejscu w XVII stuleciu. Obecny rokokowo-klasycystyczny pałac powstał w kilku etapach pomiędzy końcem XVII wieku, a początkiem XX wieku, kiedy przebudował go architekt Tadeusz Stryjeński[9]. W pałacu spalonym w 1945 roku i częściowo rozebranym, znajdowała się cenna biblioteka oraz bogate zbiory sztuki. W ostatnim czasie podjęto prace zmierzające do odbudowy pałacu[12]. Zostały one jednak przerwane ze względu na wycofanie się nowego właściciela. W całości zachowała się jedynie oficyna. W parku dworskim znajduje się zdewastowana kaplica-mauzoleum Szembeków z lat 1920–1922, z posągiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem. W parku istniała też sztuczna grota z posągiem Neptuna. W otoczeniu pałacu, przy drodze w kierunku Alwerni widoczne są stawy rybne oraz kamienna figura św. Jana Nepomucena z 1782 roku[13].

Gaudynowskie Skały edytuj

Pomiędzy Porębą-Żegoty a Brodłami znajdują się Gaudynowskie Skały, część Jury Krakowsko-Częstochowskiej. Skały podzielone są głębokim i szerokim wąwozem.

Zabytki edytuj

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[14].

  • zespół kościoła parafialnego: kościół pw. św. Marcina, mur ogrodzeniowy, układ urbanistyczny zabudowań gospodarczych z plebanią;
  • cmentarz parafialny: układ przestrzenny, kaplica, ogrodzenie, zieleń wysoka;
  • Zespół pałacowo-folwarczny w Porębie Żegoty: ruina pałacu, mauzoleum Szembeków, park, (skreślono grotę ze studnią decyzją z dnia 16.11.2018 r.);
  • zabudowania folwarczne zespołu pałacowego: rządcówka, stodoła, kurnik, piwnica, spichlerz;
  • krajobraz kulturowy pd. części wsi: zespoły kościoła parafialnego i pałacowo - folwarczny w pełnych granicach historycznych, figura św. Jana Nepomucena, krajobraz przyrodniczy.

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 108620
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 955 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09]. 
  5. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  6. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2023-11-22].
  7. Wykaz parafii w Polsce 2006: (według diecezji), Tom 1, Instytut Statystyki Kościoła Katolickiego SAC, 2006, s. 277.
  8. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2022-10-21].
  9. a b Krasnowolski 2013 ↓, s. 235.
  10. Poświęcenie kościoła], „Czas”, 13 listopada 1900, s. 2.
  11. Kornecki 1993 ↓, s. 51.
  12. Marzanna Raińska, Czy ruiny pałacu Szembeków w Porębie Żegoty zostaną odbudowane? [online], dworymalopolski.pl, 5 grudnia 2009 [dostęp 2011-03-20].
  13. Kornecki 1993 ↓, s. 86.
  14. Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2023-11-20].

Bibliografia edytuj

  • Filip Sulimierski i Władysław Walewski – „Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich”, Warszawa 1880–1914, tom VIII, strona 818.
  • Marian Kornecki, Sztuka Sakralna, Kraków: Zarząd Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych w Krakowie, 1993.
  • Bogusław Krasnowolski, Leksykon zabytków architektury Małopolski, Kraków: Arkady, 2013, ISBN 978-83-2134744-8.

Linki zewnętrzne edytuj