Portal:Katolicyzm/Artykuł
Bazylika San Pietro in Ciel d’Oro (bazylika Świętego Piotra w „Złotym Niebie”) – rzymskokatolicki kościół w Pawii, dedykowany św. Piotrowi Apostołowi. Jest kościołem klasztornym augustianów.
Obecny kościół San Pietro in Ciel d’Oro, położony pierwotnie poza murami miejskimi, został zbudowany na miejscu starszej świątyni, której istnienie potwierdza kilka źródeł z VI wieku. Bazylika i klasztor zostały zniszczone przypuszczalnie w X wieku, podczas najazdu Węgrów na Pawię.
Obecny kościół został ufundowany między 1090 a 1130 rokiem. Około 1117 lub 1120 augustianie zaczęli odbudowę kościoła w stylu romańskim. 8 maja 1132 roku został on poświęcony przez papieża Innocentego II. Z uwagi na obecność grobów sławnych ludzi: św. Augustyna z Hippony, Boecjusza i króla Liutpranda kościół zyskał rozgłos jako miejsce kultu. W 1487 roku Giacomo de Santis przebudował sklepienie nawy środkowej, prawdopodobnie usuwając na żądanie ówczesnego przeora augustianów drewniany, kasetonowy strop. W 1789 roku, podczas likwidacji wspólnot religijnych, klasztor po stronie północnej kościoła został zarekwirowany na potrzeby wojska, natomiast ten po stronie południowej częściowo rozebrano w 1803 roku. Bazylika, ograbiona z wyposażenia, została sprzedana prywatnemu właścicielowi z przeznaczeniem na magazyn i popadła w ruinę. W 1825 roku biskup Tosi otrzymał klasztor z przeznaczeniem na siedzibę seminarium diecezjalnego. Kościołowi, będącemu magazynem wojskowym, groziła rozbiórka i sprzedaż na materiał budowlany z odzysku. W 1864 roku stał się on ponownie własnością państwa, ale jego stan techniczny nadal się pogarszał; w 1877 roku zawaliła się część nawy. W 1884 roku podjęto w nim prace restauracyjne. Dwanaście lat później kościół ponownie stał się miejscem kultu.