Poryccy
Poryccy – polski ród książęcy, pieczętujący się herbem Korybut, będący gałęzią kniaziów Nieświckich.
Protoplastą Poryckich był kniaź Aleksander (zm. 1560), syn kniazia Fiodora Wasylewica Zbaraskiego. Spośród jego pięciu synów znane potomstwo płci męskiej pozostawił tylko najmłodszy - książę Aleksander (zm. po 1583). Ród wygasł ostatecznie w linii męskiej na księciu Stefanie Poryckim zmarłym w 1637 roku.[1]
Przypisy edytuj
- ↑ J. Wolff, Kniaziowie litewsko-ruscy
Bibliografia edytuj
- Wolff, Józef: Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Wolff, Józef. Warszawa: "Reprint" : Jacek Badowski, 1994. ISBN 83-901823-0-0.