Wikipedia

Potyczka pod Oględowem

bój pancerny 13 sierpnia 1944

Potyczka pod Oględowem – bitwa pancerna stoczona 13 sierpnia 1944 z niemiecką kolumną pancerną podążającą na linię frontu na przyczółku baranowsko-sandomierskim w czasie zasadzki zorganizowanej przez zwiad Armii Czerwonej pod Oględowem[2].

Potyczka pod Oględowem
II wojna światowa, front wschodni, przyczółek baranowsko-sandomierski
Ilustracja
Panzerkampfwagen VI B Tiger II nr 502 zdobyty pod Oględowem
Czas

13 sierpnia 1944

Miejsce

okolice Oględowa

Terytorium

Polska pod okupacją III Rzeszy (Generalne Gubernatorstwo)

Przyczyna

zasadzka zorganizowana przez Aleksandra Ośkina

Wynik

zwycięstwo oddziału radzieckiego

Strony konfliktu
 ZSRR  III Rzesza
Dowódcy
Aleksandr Ośkin n/n
Siły
zwiad w sile 1 czołgu i plutonu piechoty[1] kolumna pancerna w sile 11 czołgów
Straty
brak 3 czołgi
brak współrzędnych

Potyczka pancerna pod Oględowem edytuj

Usiłując zlikwidować tworzony przez armię radziecką przyczółek baranowsko-sandomierski[3], Niemcy użyli po raz pierwszy nowych czołgów Panzerkampfwagen VI B Tiger II (Königstiger). Podążająca w kierunku Staszowa z zamiarem dotarcia na linię frontu niemiecka kolumna pancerna w okolicy Oględowa wpadła w zasadzkę. Zorganizował ją dowódca patrolu radzieckiego z 6 Korpusu Pancernego Gwardii mł. lejt. Aleksandr Ośkin, wykorzystując dogodne ukształtowanie terenu.

Doskonale zamaskowany (w dużym stopniu snopami skoszonego zboża[3]) czołg T-34-85 Ośkina, którego załogę stanowili także: st. sierż. Aleksandr Stiecenko (kierowca-mechanik), st. sierż. Abubachir Mierchajdarow (celowniczy), st. sierż. Aleksandr Grudinin (strzelec-radiooperator) i mł. sierż. Aleksiej Chalczew (ładowniczy), strzałami z najbliższej odległości trafił 3 niemieckie czołgi, które stanęły w płomieniach. Reszta kolumny zawróciła[4].

Użyte pod Oględowem Tygrysy II pochodziły ze składu 501 Batalionu Czołgów Ciężkich[1]. Po zakończeniu walk w ręce Rosjan wpadły 3 całkowicie sprawne Tygrysy Królewskie o numerach „234”, „102” i „502”. Czołg w wersji dowódczej o numerze „502” został porzucony przez załogę na podwórzu jednego z zabudowań w Oględowie w pełni sprawny, z pełnym zapasem amunicji i paliwa. Według znalezionej dokumentacji Tygrys Królewski[5] miał przebieg 444 kilometrów. Obecnie czołg ten znajduje się w Muzeum Czołgów w Kubince pod Moskwą[6].

Za odwagę i bohaterstwo w tej potyczce, z rozkazu Prezydium Rady Najwyższej ZSRR 23 września 1944 mł. lejt. Aleksandr Ośkin otrzymał tytuł Bohatera Związku Radzieckiego wraz ze Złotą Gwiazdą i Orderem Lenina[7], st. sierż. Abubachir Mierchajdarow Order Czerwonego Sztandaru[8] a reszta załogi Order Wojny Ojczyźnianej II stopnia[9][10][11].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Wojownicy, żołnierze i śmierć 2015 ↓, s. 247.
  2. ↑ Wojna pancerna 1939-1945 1997 ↓, s. 288.
  3. ↑ a b Janusz Kędracki. Czołgi „Tygrysy” Hitlera upolowane pod Staszowem. „Gazeta Wyborcza”. 2015 (Ale historia!), 2015-05-09. (pol.). 
  4. ↑ Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945 1977 ↓, s. 21.
  5. ↑ Dywizje pancerne Hitlera 2016 ↓, s. 149.
  6. ↑ Kielce 1945 2003 ↓, s. 12–21.
  7. ↑ Оськин Александр Петрович.
  8. ↑ Мерхаидаров Абубахир Юсупович 1918г.р.
  9. ↑ Стеценко Александр Андреевич 1920г.р.
  10. ↑ Грудинин Александр Иванович 1922г.р.
  11. ↑ Халчев Алексей Потапович 1923г.р.

Bibliografia edytuj

  • Janusz Piekałkiewicz: Wojna pancerna 1939-1945. Warszawa: 1997.
  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: MON, 1977.
  • Norbert Bączyk: Kielce 1945. Warszawa: 2003.
  • Carlos Caballero Jurado: Dywizje pancerne Hitlera. Siły uderzeniowe Wehrmachtu. Warszawa: 2016.
  • Piotr Korczyński: Wojownicy, żołnierze i śmierć nie zawsze pełna chwały. Kraków: Cztery Strony, 2015. ISBN 978-83-65137-02-9.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Potyczka_pod_Oględowem&oldid=72384843”