Powstanie Busziri (także: Abusziriego rebelia[1]) - to antyniemieckie powstanie muzułmanów pod wodzą Busziriego Ibn Salima, byłego handlarza i właściciela plantacji na wschodnim wybrzeżu Afryki trwające w latach 1888-1889.

Opis edytuj

W sierpniu 1888 Niemcy dokonali zamiany flagi w Pangani, zdejmując sztandar sułtana Zanzibaru, a wieszając własny. Fakt ten wzmógł niezadowolenie, na które miały wpływ także ingerencje Niemiec i Wielkiej Brytanii w miejscowy handel (niewolnikami, kością słoniową, kauczukiem) oraz nieodpowiednie zachowania Europejczyków w meczetach[1]. Przeciwko powstańcom Niemcy wysłali oddział płatnych najemników sudańskich dowodzonych przez oficerów niemieckich pod wodzą Hermanna von Wissmana. Dzięki nawiązaniu współpracy z Brytyjczykami w Afryce Wschodniej Wissmanowi udało się odeprzeć powstańców i zablokować wybrzeże, odcinając Busziriemu drogi zaopatrzenia w broń. Powstanie zakończyło się klęską muzułmanów. Busziri został pojmany i powieszony, natomiast Wissman dostał tytuł szlachecki i stopień generała oraz tytuł gubernatora Niemieckiej Afryki Wschodniej.

Przypisy edytuj

  1. a b Oxford. Ilustrowana encyklopedia uniwersalna. Historia świata od 1800 roku do współczesności, red. H. Judge, Warszawa 1998, s. 2.

Literatura edytuj

  • Paweł Brudek, Afryka Wschodnia 1914-1918, Warszawa 2008

Zobacz też edytuj