Pozycja długa (ang. long position) – na rynku finansowym oznacza zakup instrumentu finansowego lub posiadanie tego instrumentu finansowego na właściwym rachunku. Zajęcie długiej pozycji związane jest z posiadaniem praw stowarzyszonych z danym instrumentem finansowym (np. dywidenda, prawo poboru, kupon odsetkowy).

Otwarcie w przypadku istnienia pozycji krótkiej edytuj

Odwrotnością pozycji długiej jest pozycja krótka. W przypadku, gdy inwestor posiada już pozycję krótką i otwiera pozycję długą, następuje:

  1. redukcja pozycji krótkiej  
  2. całkowite zamknięcie pozycji krótkiej  
  3. całkowite zamknięcie pozycji krótkiej i otwarcie pozycji długiej  

gdzie:

  •   – wielkość pozycji krótkiej (najczęściej w sztukach posiadanego instrumentu),
  •   – wielkość otwieranej pozycji długiej (najczęściej w sztukach posiadanego instrumentu).

Przykłady pozycji długiej edytuj

Profil zysku i strat posiadacza długiej pozycji edytuj

Posiadacz pozycji długiej zyskuje w momencie, gdy cena instrumentu finansowego, w którym zajął długą pozycję, rośnie (np. wzrost ceny akcji emitenta XYZ, wzrost ceny obligacji emitenta XYZ, wzrost ceny kontraktu terminowego).

Posiadacz pozycji długiej traci w momencie, gdy cena instrumentu finansowego, w którym zajął długą pozycję, maleje (np. spadek ceny akcji emitenta XYZ, spadek ceny obligacji emitenta XYZ, spadek ceny kontraktu terminowego).

Przykłady edytuj

Inwestor zajmuje pozycję długą w akcji spółki XYZ przy cenie 100 złotych. Po pewnym czasie sprzedaje akcje po cenie 150 złotych. Inwestor osiąga zysk w wysokości równej:   Co daje stopę zwrotu równą  

Inwestor nabywa kontrakt terminowy po cenie 1000 pkt. Po pewnym czasie sprzedaje kontrakt terminowy po cenie 1100. Inwestor osiąga zysk w wysokości równej:   Jeśli jeden punkt odpowiada 10 PLN, wtedy zysk inwestora wynosi  

Bibliografia edytuj