Préalpes de Provence

Préalpes de Provence[1][2][3] – grupa górska, część południowych Alp Zachodnich. Leży na terenie południowo-wschodniej Francji w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże. Jest częścią Alp Prowansalskich. Najwyższym szczytem jest Les Monges, który osiąga 2115 m.

Préalpes de Provence
Ilustracja
Montagne de Lure
Kontynent

Europa

Państwo

 Francja

Najwyższy szczyt

Les Monges
(2115 m n.p.m.)

Jednostka dominująca

Alpy Zachodnie

Mapa pasma górskiego
Położenie na mapie Alp; suma zasięgu grup I/A-3.II, I/A-3.III i I/A-3.IV wg SOIUSA
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, na dole po prawej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Préalpes de Provence”
43°58′59,71″N 6°06′38,82″E/43,983252 6,110783
Mont Ventoux
Mourre de Chanier

Topografia edytuj

Partizione delle Alpi edytuj

 
Prealpi di Provenza (6) na mapie Alp z podziałem Partizione delle Alpi
Tradycyjny francusko-włoski podział Alp, Partizione delle Alpi, z 1924 (wprowadzony 1926) wymienia      Prealpi di Provenza (nr 6)[3]. Najwyższym szczytem grupy w granicach wg tego podziału jest Sommet de la Bernarde (1941 m n.p.m.).

Granice Préalpes de Provence w tej klasyfikacji znacznie odbiegają od sumy zasięgu grup I/A-3.II, I/A-3.III i I/A-3.IV wg SOIUSA[3].

SOIUSA edytuj

 
3.II Préalpes de Digne; 3.III Préalpes de Castellane; 3.IV Préalpes du Vaucluse
Klasyfikacja SOIUSA nie wyodrębnia Préalpes de Provence jako odrębnej podsekcji Alpes et Préalpes de Provence (sekcja I/A-3). Zamiast tego (obok I/A-3.I Alpes de Provence) wymiania trzy podsekcje:      Préalpes de Digne (kod SOIUSA = I/A-3.II),      Préalpes de Castellane (I/A-3.III),      Préalpes du Vaucluse (I/A-3.IV)[3]. Najwyższym szczytem w zasięgu granic tych trzech podgrup jest Les Monges (2115 m n.p.m.).

Najwyższe szczyty Préalpes de Digne edytuj

Najwyższe szczyty Préalpes de Castellane edytuj

Najwyższe szczyty Préalpes du Vaucluse edytuj

Przypisy edytuj

  1. Główny Urząd Geodezji i Kartografii nie podaje polskiego egzonimu: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, s. 791; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21].
  2. Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, Przedmowa, s. XVIII; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. [dostęp 2016-08-21].

    Niewymienienie danego obiektu jest jednoznaczne ze stwierdzeniem, że Komisja nie zaleca dla niego polskiej nazwy, nawet jeżeli taka spotykana jest w niektórych publikacjach.

  3. a b c d Sergio Marazzi: La “Suddivisione orografica internazionale unificata del Sistema Alpino” (SOIUSA). Fioridimontagna.it. [dostęp 2023-11-09]. (wł.).

Bibliografia edytuj

  • Sergio Marazzi. Atlante Orografico delle Alpi. SOIUSA. Pavone Canavese (TO), Priuli & Verlucca editori, 2005.