Praslin – granitowa wyspa na Seszelach, jej powierzchnia wynosi 38 km², co czyni ją drugą pod względem wielkości wyspą archipelagu. Ma 12 km długości i 5 km szerokości[1]. Zamieszkuje ją ok. 6,5 tysiąca osób. Największymi miastami na wyspie są Baie Sainte Anne, Anse Volbert i Grand’ Anse. Administracyjnie Praslin obejmuje dwa dystrykty: Baie Sainte Anne i Grand’ Anse.

Praslin
Ilustracja
Plaża na wyspie Praslin
Kontynent

Afryka

Państwo

 Seszele

Akwen

Ocean Indyjski

Archipelag

Wyspy Wewnętrzne

Powierzchnia

38 km²

Populacja 
• liczba ludności


6500

Położenie na mapie Wysp Wewnętrznych
Mapa konturowa Wysp Wewnętrznych, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Praslin”
Położenie na mapie Seszeli
Mapa konturowa Seszeli, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Praslin”
Ziemia4°19′S 55°44′E/-4,316667 55,733333
Mapa wyspy

Wyspa została pierwotnie nazwana Isle de Palmes przez podróżnika Lazare’a Picaulta w 1744 roku[1]. Służyła wówczas za przystań dla piratów i arabskich kupców. W 1768 została przemianowana na Praslin[1] na cześć francuskiego dyplomaty Césara Gabriela de Choiseul-Praslin.

Najwyższy punkt ma wysokość 367 m n.p.m. Posiadająca wiele zatok linia brzegowa wyspy zapewnia dużą liczbę kotwicowisk[1].

Główną gałęzią gospodarki na wyspie jest turystyka – wyspa słynie ze swoich plaż i luksusowych hoteli. Częściowo porośnięta jest także lasem tropikalnym.

Na wyspie Praslin znajduje się krajowy port lotniczy, obsługiwany przez linię Air Seychelles. Regularne połączenia promowe łączą Praslin z sąsiednimi wyspami Mahé i La Digue.

Park Narodowy Praslin edytuj

Park Narodowy Praslin
 
Państwo

  Seszele

Położenie

Praslin

Data utworzenia

1979

Powierzchnia

3,24 km²

Park Narodowy Praslin (ang. Praslin National Park), obejmujący 324 ha dziewiczych lasów równikowych, założony został w 1979 roku. W jego skład wchodzi także istniejący od 1966 roku rezerwat Vallée de Mai, będący miejscem endemicznego występowania lodoicji seszelskiej. Rezerwat ten w 1983 roku wpisano na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Przypisy edytuj

  1. a b c d Alain Rondeau: Seychelles Nautical Pilot. Paryż: Imray Laurie Norie & Wilson, 2007, s. 133. ISBN 2-916083-06-5.

Linki zewnętrzne edytuj