Prawo Lamberta

Prawo Lamberta – prawo optyki sformułowane przez Johanna Heinricha Lamberta w 1760 r. określające zależność światłości od kierunku propagacji fali:

Ilustracja prawa Lamberta

Jeżeli pewna niewielka powierzchnia promieniuje lub rozprasza światło, to światłość I w kierunku tworzącym kąt $\theta$ z normalną do powierzchni promieniującej wyraża się wzorem

$I(\theta )=I_{0}\cos \theta ,$

gdzie $I_{0}$ – światłość w kierunku prostopadłym do powierzchni promieniującej.

Prawo to jest spełnione ściśle, gdy powierzchnia promieniująca jest ciałem doskonale czarnym.

Zobacz też

• prawo Beera
• prawo Lamberta-Beera