Premier League Snooker 2011

Premier League Snooker 2011 − nierankingowy turniej snookerowy, rozgrywany w dniach 18 sierpnia – 27 listopada 2011. W zawodach wystąpiło 10 zawodników (a nie 7 jak w poprzednich edycjach) – byli to zwycięzcy najważniejszych turniejów w sezonie 2010/11.

Premier League Snooker

2010 2011 2012
Liczba uczestników	10
Miejsce	Miasta Wielkiej Brytanii
Zwycięzca	Ronnie O’Sullivan
II miejsce	Ding Junhui
Najwyższy break	140 Neil Robertson
Rozegrane mecze	33

Zwycięzcą, już po raz dziesiąty, został Anglik Ronnie O’Sullivan. W finale pokonał Ding Junhui'a 7-1.

Forma rozgrywek

Wraz z powiększeniem liczby graczy zmienił się system rozgrywania turnieju. W każdej z 10 kolejek rozgrywany jest mini-turniej dla 4 zawodników (półfinały i finał). We wszystkich meczach mini-turnieju gra się do 3 wygranych. Każdy z zawodników występuje w 4 z 10 kolejek. Uczestnicy za każdego frejma otrzymują 1 punkt do tabeli ligowej. 4 zawodników z największą liczbą punktów po 10 kolejkach awansuje do play-offów, gdzie w półfinałach gra się do 5 zwycięstw, a w finale – do 7.

W mini-turniejach, w przypadku remisu 2-2 w meczu – w ostatnim, 5. frejmie stosuje się zasady znane z turnieju Shoot-Out.

Nagrody

Zwycięzca: £ 60.000
II miejsce: £ 30.000

Półfinalista: £ 20.000

5. miejsce: £ 17.500
6. miejsce: £ 15.000
7. miejsce: £ 12.500
8. miejsce: £ 10.000
9. miejsce: £ 8.000
10. miejsce: £ 6.000

Najwyższy break kolejki: £ 1.000
Maksymalny break: £ 25.000

Pula nagród: £ 210.000

Zawodnicy

(wg źródła)

lp.	Zawodnik	Ranking oficjalny	Liczba występów	Najlepszy występ	Wygrany turniej
1	Ronnie O’Sullivan	11	19	Zwycięstwo – 9 razy (1997, 2001, 2002, 2005, 2005, 2006, 2007, 2008, 2010)	Premier League Snooker 2010
2	Mark Williams	1	8	Finał – 3 razy (2000, 2003, 2005)	German Masters 2011
3	John Higgins	2	12	Zwycięstwo – 1999	Mistrzostwa świata 2011
4	Ding Junhui	4	5	Półfinał – 2 razy (2005, 2007)	The Masters 2011
5	Neil Robertson	5	4	Półfinał – 2010	World Open 2010
6	Allister Carter	6	1	Debiut	Shanghai Masters 2010
7	Shaun Murphy	7	4	Zwycięstwo – 2009	Turniej finałowy PTC 2010/11
8	Judd Trump	9	2	Półfinał – 2009	China Open 2011
9	Matthew Stevens	14	2	5. miejsce – 2002	Championship League Snooker 2011
10	Jimmy White	55	17	Zwycięstwo – 1993	World Seniors Championship 2010

Terminarz

Kolejka	Data	Obiekt	Miasto	I zawodnik	II zawodnik	III zawodnik	IV zawodnik
1	18 sierpnia 2011	Embassy Theatre	Skegness	John Higgins	Neil Robertson	Matthew Stevens	Jimmy White
2	1 września 2011	Guildford Spectrum	Guildford	Ronnie O’Sullivan	Mark Williams	Shaun Murphy	Jimmy White
3	22 września 2011	Ravenscraig Sports Facility	Motherwell	John Higgins	Ding Junhui	Neil Robertson	Shaun Murphy
4	29 września 2011	The Dome	Doncaster	Ronnie O’Sullivan	Ding Junhui	Ali Carter	Matthew Stevens
5	6 października 2011	Hutton Moor Leisure Centre	Weston-super-Mare	Mark Williams	John Higgins	Judd Trump	Matthew Stevens
6	13 października 2011	Biddulph Leisure Centre	Stoke	Mark Williams	Ding Junhui	Ali Carter	Jimmy White
7	20 października 2011	Riverside Exeter	Exeter	Neil Robertson	Ali Carter	Shaun Murphy	Judd Trump
8	3 listopada 2011	Southampton Guildhall	Southampton	Ronnie O’Sullivan	Ding Junhui	Neil Robertson	Judd Trump
9	10 listopada 2011	Spiceball Leisure Centre	Banbury	Mark Williams	John Higgins	Ali Carter	Matthew Stevens
10	17 listopada 2011	Grimsby Auditorium	Grimsby	Ronnie O’Sullivan	Shaun Murphy	Judd Trump	Jimmy White
Play-Off	26 – 27 listopada 2011	Potters Leisure Resort	Hopton-on-Sea	I zawodnik fazy grupowej	II zawodnik fazy grupowej	III zawodnik fazy grupowej	IV zawodnik fazy grupowej

Faza ligowa

Kolejka 1

	Półfinały (Do 3 frame'ów)					Finał (Do 3 frame'ów)
		John Higgins	3
		Jimmy White	0
							John Higgins	0
							Matthew Stevens	3
		Neil Robertson	0
		Matthew Stevens	3

Kolejka 2

	Półfinały (Do 3 frame'ów)					Finał (Do 3 frame'ów)
		Mark Williams	3
		Jimmy White	0
							Mark Williams	3
							Shaun Murphy	1
		Ronnie O’Sullivan	2
		Shaun Murphy	3

Kolejka 3

	Półfinały (Do 3 frame'ów)					Finał (Do 3 frame'ów)
		John Higgins	0
		Neil Robertson	3
							Neil Robertson	3
							Ding Junhui	1
		Ding Junhui	3
		Shaun Murphy	2

Kolejka 4

	Półfinały (Do 3 frame'ów)					Finał (Do 3 frame'ów)
		Ronnie O’Sullivan	3
		Matthew Stevens	0
							Ronnie O’Sullivan	3
							Allister Carter	1
		Ding Junhui	0
		Allister Carter	3

Kolejka 5

	Półfinały (Do 3 frame'ów)					Finał (Do 3 frame'ów)
		Mark Williams	1
		Judd Trump	3
							Judd Trump	3
							Matthew Stevens	0
		John Higgins	2
		Matthew Stevens	3

Kolejka 6

	Półfinały (Do 3 frame'ów)					Finał (Do 3 frame'ów)
		Mark Williams	2
		Allister Carter	3
							Allister Carter	1
							Ding Junhui	3
		Jimmy White	2
		Ding Junhui	3

Kolejka 7

	Półfinały (Do 3 frame'ów)					Finał (Do 3 frame'ów)
		Allister Carter	1
		Judd Trump	3
							Judd Trump	3
							Neil Robertson	1
		Shaun Murphy	1
		Neil Robertson	3

Kolejka 8

	Półfinały (Do 3 frame'ów)					Finał (Do 3 frame'ów)
		Ronnie O’Sullivan	3
		Judd Trump	2
							Ronnie O’Sullivan	1
							Ding Junhui	3
		Neil Robertson	2
		Ding Junhui	3

Kolejka 9

	Półfinały (Do 3 frame'ów)					Finał (Do 3 frame'ów)
		John Higgins	3
		Allister Carter	1
							John Higgins	3
							Mark Williams	1
		Mark Williams	3
		Matthew Stevens	0

Kolejka 10

	Półfinały (Do 3 frame'ów)					Finał (Do 3 frame'ów)
		Judd Trump	0
		Shaun Murphy	3
							Shaun Murphy	1
							Ronnie O’Sullivan	3
		Ronnie O’Sullivan	3
		Jimmy White	0

Tabela ligowa

Ranking	Zawodnik	Frejmy	Mecze	Punkty
1	Ronnie O’Sullivan	18–10	5–2	18
2	Ding Junhui	16–14	5–2	16
3	Judd Trump	14–9	4–2	14
4	Mark Williams	13–10	3–3	13
5	Neil Robertson	12–11	3–3	12
6	John Higgins	11–11	3–3	11
7	Shaun Murphy	11–14	2–4	11
8	Ali Carter	10–14	2–4	10
9	Matthew Stevens	9–11	3–3	9
10	Jimmy White	2–12	0–4	2

Faza Play-Off

	Półfinały (Do 5 frame'ów)					Finał (Do 7 frame'ów)
		Ronnie O’Sullivan	5
		Mark Williams	2
							Ronnie O’Sullivan	7
							Ding Junhui	1
		Ding Junhui	5
		Judd Trump	3

Finał

Finał: Do 7 frame'ów Potters Leisure Resort, Hopton-on-Sea, Anglia, 27 listopada 2011.
Ronnie O’Sullivan	7 – 1	Ding Junhui
(52) 68-31, (92) 96-16, (56) 80-24, 57-43, 33-70, 79-52, (63)-61 (60), (77) 77-0
92	Najwyższy break	60
0	Breaki stupunktowe	0
5	Breaki 50-punktowe	1

Breaki stupunktowe turnieju

• 140, 109 Neil Robertson
• 139, 111 Judd Trump
• 139 Ding Junhui
• 125, 105, 101 John Higgins
• 122, 115, 100 Shaun Murphy
• 115, 105, 105, 101 Mark Williams
• 109, 103, 100 Ronnie O’Sullivan
• 104 Matthew Stevens