Prionochilusrodzaj ptaków z rodziny kwiatówek (Dicaeidae).

Prionochilus[1]
Strickland, 1841[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – kraśniak plamisty (P. maculatus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

kwiatówki

Rodzaj

Prionochilus

Typ nomenklatoryczny

Pardalotus percussus Temminck, 1826

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Zasięg występowania gatunków z tego rodzaju jest mniejszy niż drugiego rodzaju z tej rodziny – Dicaeum. Żyją na Filipinach, Borneo, Sumatrze, Jawie i Półwyspie Malajskim[4].

Charakterystyka edytuj

Od Dicaeum odróżnia je posiadanie dziesięciu długich lotek w skrzydle i charakterystyczny głos. Badania nad nim, prowadzone u obu rodzajów, sugerują, że Dicaeum pochodzą od Prionochilus[5]. Wewnątrz rodzaju wyróżnia się sześć gatunków, co stanowi niewiele w porównaniu do 43 gatunków w Dicaeum[4].

Tak jak inne kwiatówki, ptaki z rodzaju Prionochilus są niewielkich rozmiarów, mierzą 9–10 cm, ich masa to 6–13 g[5]. Dziób każdego z sześciu gatunków jest szeroki i krótki. Pod względem upierzenia osobniki w obrębie rodzaju są dość zróżnicowane. Cztery z sześciu gatunków wykazują dymorfizm płciowy, m.in. ze względu na fakt, że pióra samców są bardziej jaskrawe. U czterech z sześciu gatunków samiec lub samica posiadają biały pasek policzkowy na gardle, przy czym u jednego z gatunków występują pomarańczowe lub czerwone plamy na głowie[5].

Tak jak dla wszystkich członków rodziny, tak i dla Prinochilus pożywienie stanowią owoce, nektar i pyłki jemioły (Loranthaceae). Żywią się także innymi owocami. Mniejsze są spożywane w całości lub wyciskane ze skórki, którą ptaki wyrzucają, natomiast większe owoce są przebijane dziobem, dzielone na fragmenty i połykane. Oprócz roślin spożywane są także owady i pająki. Informacje na temat diety (i wielu innych aspektów biologii tego rodzaju, a nawet rodziny) są niepełne, dlatego konieczne są dalsze badania[5].

Systematyka edytuj

Etymologia edytuj

  • Prionochilus: gr. πριων priōn, πριονος prionos – piła; χειλος kheilos – warga[6]; w aluzji do ząbkowanych krawędzi występujących wzdłuż dzioba kraśniaka białowąsego[6].
  • Anaimos: gr. αναιμος anaimos – opróżniony z krwi (por. εναιμος enaimos – wypełniony krwią)[7]. Gatunek typowy: Pardalotus thoracicus Temminck, 1836.

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Przypisy edytuj

  1. Prionochilus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. H.E. Strickland. On some new genera of Bird. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 9, s. 29, 1841. (ang.). 
  3. H.G.L. Reichenbach: Handbuch der speciellen Ornithologie: Icones ad Synopsin Avium. Cz. 10: Scansoriae. Dresden: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1853, s. 245. (niem.).
  4. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-07-26]. (ang.).
  5. a b c d R. Cheke, C. Mann: Family Dicaeidae (Flowerpeckers). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 12: Picathartes to Tits and Chickadees. Barcelona: Lynx Edicions, 2007, s. 369–370. ISBN 84-96553-42-6. (ang.).
  6. a b Jobling 2021 ↓, s. Prionochilus.
  7. Jobling 2021 ↓, s. Anaimos.
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Dicaeidae Bonaparte, 1853 - kwiatówki - Flowerpeckers (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-26].

Bibliografia edytuj

  • James A. Jobling: The Key to Scientific Names. [w:] Birds of the World [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2021. (ang.).