Prototheca zopfii
Prototheca zopfii – gatunek zielenic z rodziny Chlorellaceae.
 Obraz histopatologiczny prototekozy u psa wywołanej przez gatunek wówczas zaliczony do Prototheca zopfii | |
| Systematyka[1] | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Gromada | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Prototheca zopfii |
| Nazwa systematyczna | |
| Prototheca zopfii W.Krüger emend.Jagielski, Karnkowska, Dyląg 2019 | |
Organizm jednokomórkowy. Komórki prawie kuliste lub elipsoidalne o wymiarach średnio 19 μm na 15 μm. Nieruchliwe, nieokryte kapsułą. Zamknięte w ścianie komórkowej zawierającej sporopoleninę, ale bez chityny czy celulozy. Mogą tworzyć okrągłe, białe i matowe kolonie. Zarodniki o szerokości średnio 9 μm i długości średnio 12 μm. Jak wszystkie prototeki są roślinami bezzieleniowymi. Przyswajają glukozę, glicerol i kwas mlekowy. Nie przyswajają galaktozy i trehalozy. W kulturze rosną dobrze w temperaturze 25 °C-30 °C, słabiej w 37 °C. Roślina pasożytnicza występująca m.in. w soku drzew[2]. Żyje też wolno w wodzie[3].
Prototeki po raz pierwszy zidentyfikował Friedrich Wilhelm Zopf, badając sok z drzew pozyskany przez Juliusa Kühna. Ostatecznie nowy rodzaj opisał Wilhelm Krüger, analizując kulturę tego mikroorganizmu i wyróżnił gatunki Prototheca moriformis i Prototheca zopfii[4]. Krüger nie wybrał spośród nich typu nomenklatorycznego, ale w późniejszych badaniach lepiej opisano P. zopfii, przez co to ją wybrano na lektotyp rodzaju[5]. W wyniku badań molekularnych w obrębie tego gatunku zaczęto wyróżniać kolejne operacyjne jednostki taksonomiczne, w tym Prototheca zopfii genotype 1 (P. zopfii gen. 1) i Prototheca zopfii genotype 2 (P. zopfii gen. 2). W 2019 r. zespół Tomasza Jagielskiego P. zopfii gen. 1 uznał za synonim Prototheca ciferrii, a P. zopfii gen. 2 wyodrębnił jako Prototheca bovis. Z gatunku tego wyróżniono wówczas też Prototheca pringsheimii, z kolei za P. zopfii uznano też niektóre szczepy pierwotnie przypisane do innych gatunków[2]. W związku z tym zespół Jagielskiego zdefiniował na nowo Prototheca zopfii, a dawniejsze opisy i informacje opisane pod tą nazwą mogą odnosić się do innych gatunków. Według zmienionego opisu lektotypem gatunku jest oryginalny rysunek Krügera, a za epityp należy uznać okaz przechowywany w Zielniku Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego. Miejscem typowym pozostają zgodnie z opisem Krügera Niemcy, a konkretnie sok z rany wiązu. Nazwa gatunkowa upamiętnia Friedricha Wilhelma Zopfa[2].
Przypisy edytuj
- ↑ M.D. Guiry, Prototheca zopfii W.Krüger 18949 [online], AlgaeBase, 2018 [dostęp 2023-05-27].
- ↑ a b c Tomasz Jagielski i inni, The genus Prototheca (Trebouxiophyceae, Chlorophyta) revisited: Implications from molecular taxonomic studies, „Algal Research”, 43, 2019, s. 101639, DOI: 10.1016/j.algal.2019.101639 [dostęp 2023-05-27] (ang.).
- ↑ Tomasz Jagielski i inni, Occurrence of Prototheca Microalgae in Aquatic Ecosystems with a Description of Three New Species, Prototheca fontanea, Prototheca lentecrescens, and Prototheca vistulensis, Laura Villanueva (red.), „Applied and Environmental Microbiology”, 88 (22), 2022, DOI: 10.1128/aem.01092-22, ISSN 0099-2240, PMID: 36300932, PMCID: PMC9680628 [dostęp 2023-05-21] (ang.).
- ↑ Wilhelm Krüger, Kurze Charakteristik einiger niederer Organismen im Saftflusse der Laubbäume, „Hedwigia”, 33, 1894, s. 241-266 [dostęp 2023-05-19].
- ↑ Pablo Negroni, Rail Blaisten, Estudio morfologico y fisiologico de una nueva especie de Prototbeca: Prototheca Ciferrii n.sp., aislada de epidermis de papa, „Mycopathologia”, 3, 2, 1941, s. 94-104.