Prozaizmelement językowy pochodzący spoza stylu artystycznego[1] (właściwy np. dla stylu obiegowego lub naukowego[2]), w ujęciu funkcjonalnym: środek tego rodzaju zastosowany w wypowiedzi poetyckiej[2]. Pojawienie się prozaizmu może wynikać z niedostatecznego warsztatu pisarskiego, częściej jednak jest zamierzonym zabiegiem i ma na celu nadanie wypowiedzi specyficznego nacechowania stylistycznego, np. w wierszu K.I. Gałczyńskiego:

Chciałem tam wejść, na Heraklita,
nie jestem chuchrak ni słabeusz,
ale policjant wciąż się pyta
– Przepraszam, czy pan jest Orfeusz?

Konstanty Ildefons Gałczyński, Ulica Sarg


Przeciwieństwem prozaizmów są poetyzmy[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Mistrík 1993 ↓, s. 356.
  2. a b Prozaismus [online], leporelo.info [dostęp 2019-09-09] (cz.).
  3. Mistrík 1993 ↓, s. 327.

Bibliografia edytuj