Przejście graniczne Terespol-Brześć (kolejowe)
kolejowe przejście graniczne
Przejście graniczne Terespol-Brześć – polsko-białoruskie kolejowe przejście graniczne położone w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Terespol, w miejscowości Terespol.
 Most graniczny na Bugu, widok od strony białoruskiej (maj 2017) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Państwo | |
| Miejscowość | |
| Rodzaj przejścia |
kolejowe |
| Rodzaj ruchu |
• osobowy |
Położenie na mapie Terespola  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie Europy  | |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 52°05′18,6″N 23°37′35,5″E/52,088500 23,626528
| |
Opis edytuj
Przejście graniczne Terespol-Brześć[1] czynne jest przez całą dobę. Dopuszczony jest ruch osób oraz środków transportowych i przewóz towarów bez względu na ich obywatelstwo lub przynależność państwową[2], z wykorzystaniem tzw. suchego portu przeładunkowego w Małaszewiczach. Punkt zdawczo–odbiorczy towarowy usytuowany jest na stacji Kobylany, położonej w bezpośrednim sąsiedztwie stacji Małaszewicze, w odległości 5,1 km od stacji Terespol w kierunku zachodnim[3] oraz mały ruch graniczny[4].
Liczba peronów udostępnionych do odprawy granicznej – 2 celowo i 1 doraźnie (peron umiejscowiony najbliżej budynku głównego dworca kolejowego doraźnie, w zależności od natężenia ruchu pociągów i bieżących potrzeb). Organizacja odpraw ruchu osobowego w odniesieniu do pociągów międzynarodowych, kończących i rozpoczynających swój bieg na stacji granicznej, umożliwia wykorzystanie nw. liczby stanowisk w terminalu[3]:
- Wjazd do RP
- 4 stanowiska (4 pawilony kontrolerskie)
- Wyjazd z RP
- 3 stanowiska (2 pawilony kontrolerskie).
Przejście graniczne jest głównym przejściem kolejowym między Polską i Republiką Białorusi. Przechodzi przez nie ważna europejska linia kolejowa E 20 (Berlin – Warszawa – Mińsk – Moskwa).
Podmioty odpowiedzialne edytuj
- Stan z 6 czerwca 2014[5]
Podmioty odpowiedzialne za dokonywanie kontroli osób, towarów i pociągów przekraczających granicę:
- Kontrola graniczna: Placówka Straży Granicznej w Terespolu[a][3]
- Kontrola celna: Oddział Celny w Terespolu (Izba Celna Biała Podlaska, Urząd Celny Biała Podlaska).
Administracja przejścia:
- Zespół Drogowego i Kolejowego Przejścia Granicznego w Terespolu, podległy Lubelskiemu Zarządowi Obsługi Przejść Granicznych w Chełmie – Wydział Zamiejscowy w Koroszczynie (stan zatrudnienia – 24 osoby).
Stanowiska odpraw, miejsca postojowe edytuj
- Stan z 6 czerwca 2014[5]
- Potokowa organizacja ruchu – kontrola graniczna i celna osób i pojazdów odbywa się na pasach odpraw:
- Od granicy państwowej do stacji granicznej Terespol prowadzą 2 tory kolejowe o prześwitach 1 435 mm i 1 520 mm, obustronnie wygrodzone metalowymi płotami, a wzdłuż nich, po obu stronach przebiegają utwardzone drogi, służące do monitorowania przejazdu pociągów od mostów granicznych do stacji kolejowej
- Na stacji znajdują się 4 torowiska o prześwicie 1 520 mm i 7 o prześwicie 1 435 mm
- Miejscem odprawy granicznej w ruchu osobowym są tory 3 i 5 o prześwicie 1 435 mm, w granicach peronu 2 oraz tor 4 w granicach peronu nr 3, a ponadto, w wyjątkowych przypadkach – tor nr 7 przy peronie nr 1.
Obiekty kubaturowe edytuj
- Stan z 6 czerwca 2014[5]
- Budynek biurowy o łącznej powierzchni użytkowej 2 877,76 m²[b], z niżej wymienionymi rodzajami i liczbą pomieszczeń dla poszczególnych użytkowników:
- Straż Graniczna – 43, w tym: biurowe – 31, techniczne – 3, sanitarne – 10, szatnie – 2
- Służba Celna – 50, w tym: do obsługi podróżnych – 3, biurowe – 17, magazynowe – 5, techniczne – 13, sanitarne – 6, szatnie – 2
- Administrator przejścia – 10, w tym: biurowe – 1, socjalne – 2, szatnie – 2, magazynowe – 1, sanitarne – 4
- Garaże służbowe – 6 boksów o łącznej powierzchni użytkowej 132,60 m²[b].
Media edytuj
- Stan z 6 czerwca 2014[5]
- Zasilanie elektroenergetyczne: podstawowe z własnej stacji transformatorowej, zasilanie rezerwowe z agregatu prądotwórczego oraz częściowo z UPS
- Sieć telefoniczna: wewnętrzna i zewnętrzna poprzez własną centralę telefoniczną służb granicznych
- Sieci teletechniczne: CCTV, DSO, OS, SKD, SSP, SSWiN, WLAN
- Gospodarka wodno–ściekowa: zasilanie w wodę z miejskiego wodociągu, odprowadzanie ścieków sanitarnych do oczyszczalni komunalnej, odprowadzanie wód opadowych do miejskiej kanalizacji deszczowej
- Ogrzewanie i zaopatrzenie w ciepłą wodę: centralne ogrzewanie oraz ciepła woda użytkowa z własnej kotłowni olejowej.
Elementy infrastruktury należące do przejścia granicznego edytuj
- Stan z 6 czerwca 2014[5]
- Parking służbowy na 24 samochody osobowe (w tym 2 miejsca dla osób niepełnosprawnych).
Infrastruktura usługowa edytuj
- Stan z 6 czerwca 2014[5]
Obsługa podróżnych:
- 1 automat z napojami
- 3 toalety publiczne (łącznie 6 kabin i 3 pisuary).
Punkt Odpraw Weterynaryjnych, Fitosanitarnych, Sanitarnych i Celnych w Kobylanach edytuj
- Stan z 6 czerwca 2014[6]
- Dopuszczalny ruch: towarowy, godziny otwarcia: całodobowo, zakres prowadzonej kontroli: celna, weterynaryjna, fitosanitarna, sanitarna.
Organizacja zarządzania punktem odpraw edytuj
- Stan z 6 czerwca 2014[6]
- Administracja przejścia:
- Zespół Drogowego Przejścia Granicznego w Kukurykach oraz Punktu Odpraw Weterynaryjnych, Fitosanitarnych, Sanitarnych i Celnych w Kobylanach, podległy Lubelskiemu Zarządowi Obsługi Przejść Granicznych w Chełmie – Wydział Zamiejscowy w Koroszczynie (stan zatrudnienia – 6 osób).
Podmioty odpowiedzialne za dokonywanie kontroli osób, towarów i pojazdów edytuj
- Stan z 6 czerwca 2014[6]
- Oddział Celny w Małaszewiczach (Izba Celna Biała Podlaska, Urząd Celny Biała Podlaska)
- Graniczny Inspektorat Weterynarii w Koroszczynie
- Graniczna Stacja Sanitarno–Epidemiologiczna w Koroszczynie
- Wojewódzki Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa w Lublinie – Oddział Graniczny w Koroszczynie.
Infrastruktura punktu odpraw edytuj
- Stan z 6 czerwca 2014[6]
- Część budżetowa terminala samochodowego w Koroszczynie (wydzielona z całości kompleksu terminala i włączoną do zasięgu terytorialnego przejścia)
- Droga celna z Koroszczyna do Kukuryk
- Zespół obiektów przy granicy państwowej w Kukurykach.
Obiekty kubaturowe punktu odpraw edytuj
- Stan z 6 czerwca 2014[6]
Administrator przejścia granicznego nie posiada własnych obiektów w towarowej części przejścia granicznego, a pomieszczenia dla potrzeb poszczególnych służb dzierżawi od spółek kolejowych (PKP S.A. – Oddział Gospodarowania Nieruchomościami w Lublinie) w niżej wymienionych obiektach:
- Terminal odpraw celnych, weterynaryjnych, fitosanitarnych i sanitarnych towarów w Kobylanach:
- Służba Celna – 26 pomieszczeń (łącznie 552,09 m²)[b]
- Graniczna Inspekcja Weterynaryjna – 74 pomieszczenia (łącznie 1 699,88 m²)[b]
- Graniczna Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa – 16 pomieszczeń (łącznie 330,61 m²)[b]
- Graniczna Inspekcja Sanitarno–Epidemiologiczna – 1 pomieszczenie (łącznie 16,00 m²)[b]
Media punktu odpraw edytuj
- Stan z 6 czerwca 2014[6]
- Energię elektryczną, ogrzewanie, zaopatrzenie w wodę i odprowadzanie ścieków zapewniają odpłatnie administratorzy obiektów kolejowych w ramach odrębnych umów, zawartych z administratorem przejścia granicznego.
- Usługi telekomunikacyjne świadczą operatorzy na podstawie umów zawartych z właściwymi organami poszczególnych służb.
Infrastruktura usługowa punktu odpraw edytuj
- Stan z 6 czerwca 2014[6]
Obsługa podróżnych:
- 5 sanitariatów dla podróżnych w budynku biurowym osobowej części przejścia.
Przejścia graniczne polsko-radzieckie edytuj
.jpg)
W okresie istnienia Związku Radzieckiego funkcjonowało w tym miejscu polsko-radzieckie kolejowe przejście graniczne Terespol. Dopuszczony był ruch osobowy i towarowy[7]. Kontrolę graniczną osób, towarów oraz pociągów wykonywała Graniczna Placówka Kontrolna Terespol.
W październiku 1945 roku[d] na granicy polsko-radzieckiej, w ramach tworzących się Wojsk Ochrony Pogranicza utworzono Przejściowy Punkt Kontrolny Terespol (PPK Terespol) – kolejowy I kategorii[8], przy linii kolejowej Warszawa–Brześć–Moskwa[9].
Galeria edytuj
- Przejście graniczne Terespol-Brześć (kolejowe) po stronie polskiej
-
Stacja Terespol – miejsce odprawy granicznej i celnej osób, towarów oraz pociągów (sierpień 2015) -
-
Stacja kolejowa Kobylany – punkt zdawczo–odbiorczy towarowy (sierpień 2015)
_Lichen99.jpg)
_Lichen99.jpg)
- Przejście graniczne Terespol-Brześć (kolejowe) po stronie białoruskiej
-
Białoruska stacja kontroli granicznej „Bug” (lipiec 2013) -
Białoruska stacja kontroli granicznej „Bug” (lipiec 2013) -
Białoruski pas kontrolno-śladowy (czerwiec 2018)
Zobacz też edytuj
Uwagi edytuj
- ↑ Poprzednio kontrolę graniczną wykonywała: Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Terespolu.
- ↑ a b c d e f W nawiasach powierzchnia użytkowa.
- ↑ ... Elementem służby granicznej jest jeden lub więcej uzbrojonych żołnierzy WOP wyznaczonych do ochrony granicy państwowej. Elementami służby granicznej są: patrol graniczny, podsłuch, obserwacja, dozór, posterunek graniczny, zasadzka, patrol pogotowia. Element służby składający się z dwóch lub więcej żołnierzy posiada wyznaczonego rozkazem dowódcę, któremu podlegają pozostali żołnierze (Rozdział V, Obowiązki żołnierza WOP, Obowiązki żołnierzy wchodzących w skład elementów służby granicznej, pkt 76) → Regulamin Służby Granicznej Część I – Zasady Ogólne, t. WOP 1/67, Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej Szefostwo Wojsk Ochrony Pogranicza, 1968, s. 24, 25–26 (pol.).
- ↑ Rozkaz nr 0304/Org. ND WP z dnia 28.10.1945 roku dot. sformowania przejściowych punktów kontrolnych.
Przypisy edytuj
- ↑ Oświadczenie Rządowe z dnia 10 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie przejść granicznych, sporządzonej w Warszawie dnia 24 kwietnia 1992 roku M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 519.
- ↑ Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie przejść granicznych, sporządzona w Warszawie dnia 24 kwietnia 1992 r. (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 518).
- ↑ a b c Placówka Straży Granicznej w Terespolu. [w:] Nadbużański Oddział SG [on-line]. nadbużański.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-18]. (pol.).
- ↑ Ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi o zasadach małego ruchu granicznego, podpisanej w Warszawie dnia 12 lutego 2010 r. (Dz.U. z 2010 r. nr 122, poz. 823).
- ↑ a b c d e f Kolejowe przejście Graniczne Terespol-Brześć. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej Lubelski Zarząd Obsługi Przejść Granicznych [on-line]. lzopg.bip.mbnet.pl, 2014-06-06. [dostęp 2021-11-26]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g Drogowe przejście graniczne Kukuryki-Kozłowiczy (z terminalem samochodowym w Koroszczynie). [w:] Biuletyn Informacji Publicznej Lubelski Zarząd Obsługi Przejść Granicznych [on-line]. lzopg.bip.mbnet.pl, 2014-06-06. [dostęp 2021-11-26]. (pol.).
- ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 lutego 1979 r. zmieniające zarządzenie w sprawie przejść granicznych przeznaczonych dla ruchu granicznego (M.P. z 1979 r. nr 7, poz. 52).
- ↑ Grzegorz Zaremba. Przyczyny reorganizacji WOP w latach 1946–1948. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Szkolenia”. 3/08, s. 99, 2008. Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie. (pol.).
- ↑ Grzegorz Zaremba. Wschodnia Granica Polski i jej Ochrona przez Wojska Ochrony Pogranicza w latach 1945–1991. „Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych”. VIII–IX, zeszyt 1, 2012–2013, s. 283–297, 2013. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski. [dostęp 2021-12-28]. (pol.).
| Granica | ||
| Linia | ||
  |
|
|
