Przemysław Babiarz
Przemysław Andrzej[1] Babiarz (ur. 4 listopada 1963 w Przemyślu[2]) – polski dziennikarz i komentator sportowy TVP, a także mówca motywacyjny, prowadzący autorskie szkolenia i wykłady z zakresu power speech oraz konferansjer[3], były aktor.
Przemysław Babiarz (2018) | |
Data i miejsce urodzenia |
4 listopada 1963 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
dziennikarz, komentator sportowy, aktor |
Życiorys edytuj
Jest absolwentem I LO im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu. Studiował w Krakowie, najpierw teatrologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, następnie od 1985 na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. W latach 1989–1992 był aktorem Teatru Wybrzeże w Gdańsku.
W 1992 zadebiutował jako dziennikarz podczas XXV Letnich Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie. Był też prezenterem kanału Wizja Sport, a w latach 1995–1996 był prezenterem studia oprawy TVP1. Jako sprawozdawca sportowy specjalizuje się w komentowaniu biegów narciarskich, pływania, lekkoatletyki, łyżwiarstwa figurowego oraz skoków narciarskich. Współprowadził programy Pytanie na śniadanie (2002–2006) TVP2, Kawa czy herbata? (2002–2013) TVP1 i Sport telegram w TVP2. Od 2009 współprowadzi Wielki Test z Historii oraz inne programy z cyklu Wielki Test organizowane przez TVP1. Jest jednym z prezenterów Wiadomości sportowych w TVP1 oraz prowadzącym cyklu Retro TVP Sport emitowanego na antenie TVP Sport. W 2012 podczas XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich w Londynie i w 2016 podczas XXXI Letnich Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro komentował pływanie i lekkoatletykę. W 2014 podczas XXII Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Soczi komentował biegi narciarskie oraz łyżwiarstwo figurowe. W 2018 podczas XXIII Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Pjongczang komentował skoki narciarskie i łyżwiarstwo figurowe[4]. Był współgospodarzem studia meczowego w TVP podczas mistrzostw świata w piłce nożnej 1998, 2002, 2006, 2010, 2014, 2018, 2022 czy mistrzostw Europy 2012[5][6][7][8][9]. Za pracę telewizyjną był trzykrotnym laureatem Telekamery „Tele Tygodnia” w kategorii „komentator sportowy” (2013, 2014, 2015)[10], dzięki czemu w 2016 odebrał Złotą Telekamerę. W 2021 był jednym z komentatorów odbywających się w Toruniu Halowych Mistrzostw Europy w Lekkoatletyce, transmitowanych przez TVP Sport[11].
Równocześnie z działalnością w branży sportowej w latach 90. współprowadził w TVP1 program Stawka większa niż szycie. W 2000 wystąpił w reklamie Wizji TV. W 2007 uczestniczył w pierwszej edycji programu rozrywkowego TVP2 Gwiazdy tańczą na lodzie oraz współprowadził wybory Miss Polonia 2007. W 2018 wystąpił na 55. Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie zaśpiewał piosenkę Wojciecha Młynarskiego W Polskę idziemy. W 2020 uczestniczył w pierwszej edycji programu rozrywkowego TVP2 Star Voice. Gwiazdy mają głos[12], ponadto został gospodarzem teleturnieju Va banque w TVP2[13] i współprowadzącym teleturniej Giganci historii w TVP Historia[14].
Jest głównym redaktorem sportowym strony internetowej tygodnik.tvp.pl założonej w listopadzie 2017[15].
W 2017 roku został honorowym obywatelem Przemyśla[1].
Życie prywatne edytuj
Dwukrotnie żonaty. Po rozstaniu z pierwszą żoną uzyskał stwierdzenie nieważności małżeństwa[16]. Obecnie jest żonaty z Marzeną. Ma dwoje dzieci, z pierwszego małżeństwa: Szymona (ur. 1987) i z drugiego: Luisę (ur. 1992)[17]. Ma siostrę Martę[18].
Był ambasadorem zorganizowanych w Krakowie Światowych Dni Młodzieży 2016[19].
Współpracuje z Caritas Polska, Szlachetną Paczką, Salezjańską Organizacją Sportową „Salos” oraz akcją Cała Polska Czyta Dzieciom[1].
Spektakle teatralne edytuj
- 1989: Ania z Zielonego Wzgórza jako Gilbert Blythe (reż. Irena Byrska)
- 1990: Kubuś i jego pan jako młody poeta, Jasiek (reż. Zbigniew Bogdański)
- 1991: Filomena Martuano jako Umberto (reż. Marek Okopiński)
- 1991: Dialogi karmelitanek jako młody Markiz de la Force (reż. Przemysław Basiński)
Filmografia edytuj
- 1989: Ostatni z Jagiellonów (spektakl telewizyjny)
- 1991: Romulus Wielki jako Goniec (spektakl telewizyjny)
- 1994: Prezydent jako Dziennikarz (spektakl telewizyjny)
- 2003: Rodzinka jako pacjent Skwara
- 2007: Na dobre i na złe jako komentator sportowy (głos)
Lektor edytuj
- 2006: Kaziu! Polska Ci dziękuje
- 2017: As
- 2019: 42,195. Maraton Warszawski. Historia, która trwa
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Przemysław Andrzej Babiarz Honorowym Obywatelem Miasta Przemyśla - Miasto Przemyśl [online], przemysl.pl [dostęp 2022-08-01] (pol.).
- ↑ https://zabakcylowani.pl/tylko-prawda-jest-ciekawa-przemyslaw-babiarz-o-swoim-bakcylu/
- ↑ g, Przemysław Babiarz | Personal Reactor [online], 17 lipca 2018 [dostęp 2020-01-11] (pol.).
- ↑ Zimowe igrzyska olimpijskie w TVP – ponad 30 dziennikarzy, 200 godzin transmisji z Pjongczangu. Ekspertem Adam Małysz [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-09-13] (pol.).
- ↑ [1].
- ↑ [2].
- ↑ [3].
- ↑ [4].
- ↑ [5]
- ↑ Laureaci Telekamer 2013. telekamery.pl. [dostęp 2013-03-17]. (pol.).
- ↑ Telewizja Polska S.A , Medal i awanse! Świetny wieczór Polaków w HME [online], sport.tvp.pl, 6 marca 2021 [dostęp 2021-03-06] (pol.).
- ↑ Eurozet Sp , Star Voice. Gwiazdy mają głos – UCZESTNICY. Kto wystąpi w programie TVP? – Radio ZET [online], www.radiozet.pl [dostęp 2020-02-29] (pol.).
- ↑ „Va banque” już od stycznia w TVP2. Emisja po „Panoramie” [online], www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2019-11-29] (pol.).
- ↑ „Giganci historii”: pierwszy teleturniej TVP Historia. Babiarz i Kurzajewski prowadzącymi. Onet Film, 24 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-26]. (pol.).
- ↑ Telewizja Polska uruchomiła serwis Tygodnik.tvp.pl, szefem Dominik Zdort [online] [dostęp 2017-12-09] (pol.).
- ↑ Agnieszka Kwiatkowska , Życie rozpadło mu się na kawałki. To była niespodziewana decyzja żony [online], gwiazdy.wp.pl, 28 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-30] (pol.).
- ↑ Przemysław Babiarz. filmweb.pl. [dostęp 2014-04-24]. (pol.).
- ↑ Va Banque odc. 162 [online] [dostęp 2020-01-13] (pol.).
- ↑ Ambasadorzy. krakow2016.com. [dostęp 2017-06-23].
Linki zewnętrzne edytuj
- Przemysław Babiarz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-10] .
- Przemysław Babiarz w bazie Filmweb
- Przemysław Babiarz w bazie filmpolski.pl