Przemysław Sadowski

polski aktor

Przemysław Sadowski (ur. 18 marca 1975 w Hajnówce) – polski aktor telewizyjny, teatralny i filmowy.

Przemysław Sadowski
Ilustracja
Przemysław Sadowski (2012)
Data i miejsce urodzenia

18 marca 1975
Hajnówka

Zawód

aktor

Współmałżonek

Agnieszka Warchulska-Sadowska
(od 2004)

Lata aktywności

od 1997

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Wychowywał się w Białymstoku, gdzie ukończył Szkołę Podstawową nr 8 im. Św. Kazimierza Królewicza[1]. Od trzeciej klasy podstawówki trenował lekkoatletykę, potem piłkę ręczną, zdobywając dyplomy za króla strzelców turniejów dziecięcych[2]. Gdy miał 10 lat, uczęszczał na kurs tańca towarzyskiego do klubu „Rytm”[3][4]. Rok później dołączył do klubu piłkarskiego Jagiellonia Białystok, gdzie trenował z Tomaszem Frankowskim i Markiem Citką[5]. Grał też w koszykówkę i przez rok trenował rzut dyskiem[2]. W dorosłym życie dwukrotnie brał udział w drużynie Marcina Gortata w meczach Gortat Team vs Wojsko Polskie. Przez cztery lata uczył się gry na fortepianie w ognisku muzycznym, które ukończył jako 17-latek[2][6]. Nauczył się także grać na gitarze[2].

W drugiej klasie IV Liceum Ogólnokształcącego im. Cypriana Kamila Norwida w Białymstoku o profilu sportowym związał się z teatrem amatorskim PRO przy Wojewódzkim Ośrodku Animacji Kultury, gdzie po raz pierwszy wystąpił w roli generała w sztuce Ernesta Brylla Życie jawą[5]. Po maturze podjął studia na Wydziale Lalkarskim filii PWST we Wrocławiu[5]. Po roku przeniósł się na Wydział Aktorski do łódzkiej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera, którą ukończył w 1999[7]. Na roku była z nim Anita Sokołowska i Monika Jarosińska[5].

Kariera sceniczna edytuj

W 1994 zdobył nagrodę główną XVI Turnieju Sztuki Recytatorskiej w Wałczu za monodram Koncert życzeń[8]. W 1997 zadebiutował na scenie w roli Elfa w komedii szekspirowskiej Sen nocy letniej w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi, z którym był związany w latach 1997–1999. Występował potem w teatrach: Polskim w Szczecinie (2000) oraz Scena Prezentacje w Warszawie (2000, 2002–2004). W Teatrze Na Woli w sztuce Tadeusza Słobodzianka Nasza klasa (2006) w reż. Ondreja Spišáka grał Menachema[9].

Po gościnnym udziale jako Tezeusz i Oberon w Śnie nocy letniej (2012) w Teatrze Ateneum wystąpił w dwóch komediach Teatru Capitol: jako lekkoduch Karol Następnego dnia rano (The Morning After, 2013) Petera Quiltera w reż. Cezarego Morawskiego i niezdarny Edgar Chisholm Hawaje, czyli przygody siostry Jane (Nurse Jane Goes to Hawaii, 2016) Allana Strattona w reż. Marcina Sławińskiego[10]. W 2014 dołączył do obsady spektaklu Marcina Szczygielskiego Kochanie na kredyt Teatru MY w reż. Olafa Lubaszenki w roli Pawła Słodowca, byłego narzeczonego Anki (Agnieszka Sienkiewicz). W Teatrze Komedia został zaangażowany do przedstawień: Jak na wulkanie (2014) Robina Hawdona w reż. Tomasza Dutkiewicza jako Boris Brakowski, Zwariowana terapia (2015) Christophera Duranga w reż. Marcina Sławińskiego jako Chris, Żona potrzebna od zaraz (2016) Edwarda Taylora w reż. T. Dutkiewicza jako Jim Watt, Komedia o napadzie na bank (2017) Henry’ego Lewisa, Jonathana Sayera i Henry’ego Shieldsa oraz Trema (2018) Davida Frencha w reż. Johna Weisgerbera jako Patrick Flanagan. W 2020 zagrał dyrektora banku w komedii Jordiego Galcerána Kredyt (El crédito) w reż. Marcela Wiercichowskiego.

Kariera ekranowa edytuj

Jeszcze jako student trafił na mały ekran jako asystent w serialu Syzyfowe prace (1998) na podstawie powieści Stefana Żeromskiego, dwa lata potem powstała wersja kinowa. Użyczył głosu policjantowi w serialu animowanym dla dzieci Mordziaki (1998). Po raz pierwszy zagrał rolę kinową bandyty „Francuza” w dreszczowcu Krzysztofa Langa Strefa ciszy (2000) u boku Edyty Olszówki i Roberta Gonery. W dreszczowcu psychologicznym Waldemara Dzikiego Pierwszy milion (2000) został obsadzony w jednej z głównych ról jako Jacek Berger-Kurczewski „Kurtz”, który z dwójką przyjaciół zamierza zdobyć tytułowe pierwsze miliony. W filmie sensacyjnym Enduro Bojz (2000) pojawił się jako Sowiet.

Występował gościnnie w drobnych rólkach i epizodach w wielu popularnych serialach telewizyjnych, w tym Więzy krwi (2001), Zostać miss (2001), Klan (2001–2002), Na dobre i na złe (2002), Sublokatorzy (2004) i Bulionerzy (2004). Wkrótce dostał rolę Kacpra Szpunara w serialu Polsatu Samo życie (2002–2010). Można go było oglądać potem w serialu kryminalno-sensacyjnym Fala zbrodni (2003–2004) w roli komisarza Błażeja „Budrysa” Kowala i produkcji TVN Magda M. (2006–2007) w roli Filipa Starskiego, studenckiej miłości i adoratora tytułowej bohaterki (Joanna Brodzik).

Uczestniczył w czwartej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami[11].

Wystąpił w teledysku do piosenki Ani Wyszkoni „W całość ułożysz mnie” (2013).

Ze względu na role aktorskie i aparycję czasem określany jest mianem „polskiego Richarda Gere’a[3][12].

Kariera dubbingowa edytuj

Swojego głosu użyczał m.in. w filmach Garfield, Za linią wroga II: Oś zła, Koń wodny: Legenda głębin, Speed Racer, Kapitan Ameryka: Zimowy żołnierz, Dzwoneczek i tajemnica piratów, Ant-Man i Raya i ostatni smok.

Życie prywatne edytuj

4 września 2004 ożenił się z aktorką Agnieszką Warchulską, z którą ma dwóch synów – Jana (ur. 2005) i Franciszka (ur. 2011)[13]. Ma również córkę Małgorzatę (ur. 1997) z poprzedniego związku.

Filmografia edytuj

Filmy edytuj

Seriale edytuj

Dubbing edytuj

Przypisy edytuj

  1. Szkoła Podstawowa nr 8 w Białymstoku świętowała. Właśnie skończyła 70 lat!. „Kurier Poranny”. [dostęp 2020-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-02)].
  2. a b c d Dominika Gwit/ PAP Life (2013-05-04): Przemysław Sadowski: 'Marzyłem kiedyś o butach Nike’. [dostęp 2020-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-02)]. (pol.).
  3. a b Agnieszka Prokopowicz: Przemysław Sadowski: "To ja, Przemek. Polubicie mnie albo nie". [w:] Viva! [on-line]. party.pl, 2006-11-08. [dostęp 2021-10-26]. (pol.).
  4. Taniec z gwiazdami IV – Para VIII: Przemysław i Ewa. Onet.pl. [dostęp 2019-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)]. (pol.).
  5. a b c d Maria Klimczyk (2007-01-03): Przemysław Sadowski – pedant w dżinsach. „Nasze Miasto”. [dostęp 2020-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-02)]. (pol.).
  6. Natasza Młudzik (2017-05-14): Przemysław Sadowski: Znana twarz się przydaje. interia.pl. [dostęp 2020-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-03)]. (pol.).
  7. Przemysław Sadowski. Stopklatka.pl. [dostęp 2020-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-12)]. (pol.).
  8. Wiadomości z miast i gmin, w: Kronika Wielkopolski, nr 1/1994, s. 193, ISSN 0137-3102
  9. Przemysław Sadowski: Jeśli grać, to uczciwie. DzieńMężczyzny.pl. [dostęp 2020-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-02)]. (pol.).
  10. Przemysław Sadowski. Teatr Capitol w Warszawie. [dostęp 2020-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-02)]. (pol.).
  11. Kto zatańczy w czwartej edycji „Taniec z gwiazdami”?. Wirtualnemedia.pl. [dostęp 2006-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-05)]. (pol.).
  12. sl: Przyszedł jego czas. [w:] Życie na gorąco [on-line]. styl.interia.pl, 2013-04-28. [dostęp 2021-10-26]. (pol.).
  13. Przemysław Sadowski zagra w „Kochaniu na kredyt”. Styl Gwiazd. [dostęp 2020-08-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-04)].
  14. „Doktor Strange w multiwersum obłędu”: obsada polskiego dubbingu – wSyncu [online], web.archive.org, 6 maja 2022 [dostęp 2022-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2022-05-06].

Linki zewnętrzne edytuj