Przymus transportowy
Przymus transportowy – w brydżu odmiana przymusu, zachodzi w sytuacji w której rozgrywający posiada potrzebne mu lewy ale nie mógł ich zgrać wcześniej, a w obecnej sytuacji nie ma odpowiedniej komunikacji aby skorzystać ze wszystkich swoich lew.
| ♠ | A6 | ||
| ♥ | 43 | ||
| ♦ | - | ||
| ♣ | - | ||
N E S |
♠ | DW | |
| ♥ | AK | ||
| ♦ | - | ||
| ♣ | - | ||
| ♠ | K | ||
| ♥ | W2 | ||
| ♦ | - | ||
| ♣ | 7 | ||
W czterokartowej końcówce rozgrywający potrzebuje trzech lew. Teoretycznie je posiada (as i król pik oraz siódemka trefl) ale nie ma komunikacji aby je kolejno zgrać, przejęcie w stole króla pik asem wyfortuje figurę pik w ręce E. Rozgrywający gra z ręki dobrą siódemkę trefl i wyrzuca ze stołu małego kiera, E staje w sytuacji przymusowej. Jeżeli wyrzuci pika to rozgrywający będzie mógł przejąć w stole króla pik, jeżeli wyrzuci kiera to rozgrywający zagra króla pik z ręki przepuszczając go w stole, a następnie wpuści gracza E jego ostatnim kierem zmuszając go do zagrania ostatniego pika do stołu. Angielska nazwa przymusu stepping stone („odskocznia”, albo „kamień znajdujący się w rzece umożliwiający jej przekroczenie”) odnosi się do użycia ręki gracza E właśnie jako „odskoczni” w celu dotarcia do dziadka. W przedstawionej, podstawowej wersji przymusu, działałby on tak samo jeżeli zamienione by zostały ręce obrońców
.
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- Guy Leve: The Encyclopedia of Card Play Techniques at Bridge. Master Point Press, Toronto, s. 336. ISBN 978-1-897106-25-9.