Przysłop Witowski
Przysłop Witowski (słow. Príslop, 1164 m) – szczyt Orawicko-Witowskich Wierchów (część Pogórza Spisko-Gubałowskiego)[1]. Jest najbardziej wysuniętym na południe szczytem w grani głównej Orawicko-Witowskich Wierchów, znajduje się pomiędzy położonymi już w Tatrach Siwiańskimi Turniami (1065 m), od których oddzielony jest szeroką i rozległą przełęczą Brama Orawska (962 m) a Magurą Witowską (1232 m). Około 50 m na południowy zachód od wierzchołka Przysłopu przebiega granica polsko-słowacka (słupek II/265). Południowe stoki Magury Witowskiej opadają do Doliny Cichej Orawskiej, a spływające z nich potoki zasilają Cichą Wodę Orawską, północne do doliny Czarnego Dunajca, wschodnie do potoku uchodzącego do Czarnego Dunajca. W północnym kierunku odchodzi od Przysłopu Witowskiego opadający do doliny Czarnego Dunajca grzbiet Hurchociego Wierchu[2][3].
 Widok z Bobrowca | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1164 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°17′43,1″N 19°48′38,7″E/49,295306 19,810750
| |
Przez grzbiet Przysłopu Witowskiego (ale nie dokładnie wzdłuż granicy polsko-słowackiej, lecz nieco na wschód od niej) przebiega europejski dział wodny pomiędzy zlewiskami Morza Czarnego i Bałtyku[1].
Góra jest zalesiona, jednakże po polskiej stronie znajduje się na niej wiele dużych i nadal użytkowanych polan z szałasami. Są to: Polana Przysłop, Koszarzyska (lub Kosarzyska), Cicha Polana, Zdychałówka, Krzystkówka, Szczurówka, Mnichówka, Urchoci Wierch[2]
W słowackim podziale fizyczno-geograficznym Przysłop Witowski zaliczany jest do Skoruszyńskich Wierchów[4].
Szlaki turystyczne edytuj
Witów – Mnichówka – Hurchoci Wierch – Przysłop Witowski – Magura Witowska (szczyt). Czas przejścia na Przysłop Witowski 2h, ↓ 1:25 h[5]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2019-11-15].
- ↑ Turystyczna mapa Słowacji [online] [dostęp 2019-11-15].
- ↑ Dušan Kočický, Boris Ivanič, Geomorfologické členenie Slovenska [online] [dostęp 2019-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-19].
- ↑ Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.
