Pszczoła środkowoeuropejska

podgatunek typowy pszczoły miodnej

Pszczoła środkowoeuropejska, pszczoła miodna właściwa (Apis mellifera mellifera) – podgatunek typowy pszczoły miodnej. Występuje w całej północnej Europie od Niemiec, przez Skandynawię aż do Uralu[1].

Pszczoła środkowoeuropejska
Apis mellifera mellifera[2]
Linnaeus, 1758
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Podkrólestwo

tkankowce

Typ

stawonogi

Podtyp

tchawkodyszne

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

błonkoskrzydłe

Nadrodzina

pszczoły

Rodzina

pszczołowate

Gatunek

pszczoła miodna

Podgatunek

Apis mellifera mellifera

Pochodzenie[3] edytuj

Pszczoła środkowoeuropejska pochodzi z obszarów północnej i zachodniej Europy, na północ od Karpat i Alp. W Polsce zamieszkiwała większą część kraju. Wraz z rozwojem pszczelarstwa była zastępowana sprowadzanymi przez pszczelarzy liniami genetycznymi o pożądanych cechach, co doprowadziło do jej wypierania bądź hybrydyzacji z hodowlanymi liniami.

Cechy[4] edytuj

Owady te charakteryzują się ciemnym, szarym lub brunatnym ubarwieniem. Są niezwykle ruchliwe na plastrze, podczas przeglądu większość robotnic ucieka na dół ramki, tworząc tzw. „brody”. Mają znacznie krótszy język niż inne pszczoły hodowlane. Są odporne na niekorzystne warunki, dobrze radzą sobie z długą zimą. Potrafią latać w dni pochmurne i przy niskich temperaturach. Znane są z mocnego kitowania. Bywają bardzo agresywne. Pszczoły te powoli się rozwijają, wykorzystują przede wszystkim późne pożytki oraz chętnie zbierają spadź. Wadą tego gatunku z punktu widzenia pszczelarzy jest duża rojliwość i niska miodność[5].

Charakter[6] edytuj

Zalety:

  • łatwo znosi zimę
  • jest odporna na choroby
  • łatwo się mnoży i rozrasta
  • zużywa mało pokarmu
  • intensywnie zbiera pyłek
  • nie rabuje
  • zasklepia miód „na sucho”

Wady:[7]

  • jest mało miodna
  • posiada krótki język – nie ma możliwości pobierania nektaru z niektórych kwiatów
  • jest agresywna
  • mocno się roi
  • powoli się rozwija
  • słabo broni się przed rabunkiem

Przypisy edytuj

  1. Rasa środkowoeuropejska | Programy Ochrony Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich [online], www.bioroznorodnosc.izoo.krakow.pl [dostęp 2020-02-08].
  2. Apis mellifera mellifera, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  3. Oleksa i inni, Podgatunki pszczoły miodnej i rola lasów w ochronie ich różnorodności, [w:] Czekońska i inni red., Kraków 2020 Ochrona owadów zapylających w ekosystemach leśnych, 2020, s. 130–145.
  4. Praca zbiorowa, Jak zostać pszczelarzem?, ISBN 978-83-940543-9-7.
  5. Rasy i linie hodowlane pszczół, [w:] Mateusz Morawski, Poradnik Pszczelarza, expert, ISBN 978-83-62976-8.
  6. Jaką rasę pszczół wybrać? [online], pasieka24.pl [dostęp 2020-02-08].
  7. Rasy pszczół miodnych w Polsce [online], www.portalpszczelarski.pl [dostęp 2020-02-08] (pol.).