Wikipedia

Puchar Narodów Europy 2014–2016

Międzynarodowe rozgrywki w rugby union organizowane przez Rugby Europe

Puchar Narodów Europy – organizowane przez Rugby Europe rozgrywki o tytuł mistrza Europy w rugby union.

Puchar Narodów Europy 2014–2016
European Nations Cup
2012–2014 2016/2017
Logotyp
Szczegóły
Organizator

Rugby Europe

Edycja

13 (44)/14 (45)

Liczba zespołów

32

Termin

6 września 2014 – 28 maja 2016

Liczba meczów

149

Zwycięzca

 Gruzja (2015, 2016)

Kolejna, przypadająca na lata 2014–2016 edycja rozgrywana jest na podobnych zasadach, co w sezonie 2012–2014. Odmiennie niż w ostatnich edycjach, nie przewidziano spotkań barażowych w dywizji 2, pomiędzy zespołami z miejsc 4. w grupie wyższej i 2. w grupie niższej.

Do udziału w rozgrywkach przystąpiło 37 reprezentacji narodowych, wśród których tradycyjnie zabrakło zespołów Pucharu Sześciu Narodów (Anglia, Francja, Irlandia, Szkocja, Walia i Włochy). W porównaniu z poprzednią edycją zabrakło drużyny Azerbejdżanu, która zdecydowała się nie przystępować do zawodów. Do turnieju zgłoszono natomiast trzy reprezentacje, które nie brały udziału w minionych edycjach: Białoruś, Czarnogórę oraz Estonię.

Drużyny podzielono na trzy dywizje (1, 2 i 3) oraz „poddywizje” (1A, 1B; 2A, 2B, 2C, 2D) zgodnie z miejscami zajętymi w poprzednim sezonie.

Punktacja edytuj

Za zwycięstwo przyznaje się 4 punkty, za remis po 2, natomiast za porażkę 0 punktów. Przyznaje się także tak zwane punkty bonusowe: po jednym za porażkę różnicą siedmiu lub mniej punktów oraz za zdobycie co najmniej czterech przyłożeń w jednym meczu.

W razie równej liczby punktów na zakończeniu rozgrywek, o klasyfikacji decydują kolejno:

  • liczba punktów meczowych zdobytych w bezpośrednich pojedynkach,
  • stosunek „małych” punktów zdobytych do straconych w bezpośrednich pojedynkach,
  • liczba przyłożeń zdobytych w bezpośrednich pojedynkach,
  • liczba „małych” punktów zdobytych w bezpośrednich pojedynkach,
  • stosunek „małych” punktów zdobytych do straconych we wszystkich meczach grupowych,
  • liczba przyłożeń zdobytych we wszystkich meczach grupowych,
  • liczba „małych” punktów zdobytych we wszystkich meczach grupowych.

Dywizja 1 edytuj

Osobny artykuł: Puchar Narodów Europy 2014–2016/Dywizja 1.

Dywizja 1A edytuj

[1]

Spadek do Dywizji 1B
Drużyna Mecze Wygrane Remisy Przegrane Bilans
punktów 		Różnica Punkty
dodatkowe 		Punkty Uwagi
1.   Gruzja 10 10 0 0 346:75 +271 5 45 Zdobywca
PNE 2015
i PNE 2016
2.   Rumunia 10 7 0 3 262:138 +124 6 34
3.   Rosja 10 6 0 4 231:234 −3 3 27
4.   Hiszpania 10 4 1 5 232:204 +28 5 23
5.   Niemcy 10 1 1 8 162:396 −234 2 8
6.   Portugalia 10 1 0 9 124:310 −186 2 6
           
  38:7 59:7 20:15 33:0 38:9
  13:26 48:16 39:7 43:20 18:21
  8:64 17:17 50:27 22:46 12:17
  3:29 8:19 11:3 21:53 10:37
  7:24 22:20 46:20 21:8 16:13
  6:15 29:8 61:7 39:14 30:0

Dywizja 1B edytuj

[2]

Awans do Dywizji 1A
Spadek do Dywizji 2A
Drużyna Mecze Wygrane Remisy Przegrane Bilans
punktów 		Różnica Punkty
dodatkowe 		Punkty
1.   Belgia 10 9 0 1 316:143 +173 5 41
2.   Ukraina 10 8 0 2 244:165 +79 4 36
3.   Mołdawia 10 5 0 5 245:167 +78 7 27
4.   Holandia 10 4 0 6 194:197 −35 6 22
5.   Polska 10 4 0 6 191:262 −71 2 18
6.   Szwecja 10 0 0 10 120:376 −256 1 1
           
  — 32:8 17:14 53:23 71:10 25:10
  21:23 — 18:10 40:16 24:14 27:30
  9:10 22:13 — 48:25 57:8 29:15
  11:21 9:8 18:14 — 29:17 17:20
  20:48 23:25 7:25 11:29 — 0:45
  17:16 18:10 36:17 30:14 23:10 —

Dywizja 2 edytuj

Dywizja 2A edytuj

[3]

Awans do Dywizji 1B
Spadek do Dywizji 2B
Drużyna Mecze Wygrane Remisy Przegrane Bilans
punktów 		Różnica Punkty
dodatkowe 		Punkty
1.   Szwajcaria 8 7 0 1 223:120 +103 5 33
2.   Czechy 8 6 1 1 192:119 +73 6 32
3.   Chorwacja 8 3 0 5 166:217 −51 5 17
4.   Malta 8 2 0 5 153:181 −28 4 16
5.   Izrael 8 0 1 7 129:226 −97 2 4
         
  9:12 31:20 34:27 15:40
  26:5 26:26 27:13 14:30
  21:26 19:40 13:16 18:29
  31:26 13:20 30:9 20:23
  40:20 14:27 28:3 29:3

Dywizja 2B edytuj

[4]

Awans do Dywizji 2A
Spadek do Dywizji 2C
Drużyna Mecze Wygrane Remisy Przegrane Bilans
punktów 		Różnica Punkty
dodatkowe 		Punkty
1.   Litwa 8 7 0 1 284:159 +125 7 35
2.   Łotwa 8 6 0 2 212:124 +88 5 29
3.   Andora 8 4 0 4 139:193 −54 1 17
4.   Cypr 8 3 0 5 133:193 −60 1 13
5.   Węgry 8 0 0 8 114:213 −99 4 4
         
  22:13 15:34 10:34 23:18
  30:10 20:26 3:31 15:3
  49:17 47:15 46:11 38:29
  5:14 39:20 39:10
  10:28 15:17 15:37 14:16

Dywizja 2C edytuj

[5]

Awans do Dywizji 2B
Spadek do Dywizji 2D
Drużyna Mecze Wygrane Remisy Przegrane Bilans
punktów 		Różnica Punkty
dodatkowe 		Punkty
1.   Luksemburg 8 8 0 0 193:83 +110 3 35
2.   Słowenia 8 6 0 2 194:128 +66 4 28
3.   Serbia 8 4 0 4 140:204 −64 2 18
4.   Austria 8 2 0 6 133:207 −74 3 11
5.   Dania 8 0 0 8 139:177 −38 8 8
         
  29:27 6:34 12:26 16:17
  25:31 14:19 22:25 10:16
  18:13 13:5 30:24 29:10
  22:3 23:20 0:36 17:33
  38:23 21:16 11:14 48:3

Dywizja 2D edytuj

[6]

Awans do Dywizji 2C
Spadek do Dywizji 3
Drużyna Mecze Wygrane Remisy Przegrane Bilans
punktów 		Różnica Punkty
dodatkowe 		Punkty
1.   Bośnia i Hercegowina 8 8 0 0 230:113 +117 4 36
2.   Norwegia 8 4 0 4 151:153 −2 3 19
3.   Turcja 8 3 0 5 195:177 +18 5 17
4.   Finlandia 8 3 0 5 128:175 −47 3 15
5.   Bułgaria 8 2 0 6 141:227 −86 4 12
         
  59:12 29:7 16:10 24:21
  15:23 34:15 15:16 26:19
  6:12 24:13 32:10 20:12
  17:33 43:0 20:12 28:24
  25:34 28:26 45:12 21:7

Dywizja 3 edytuj

Wobec faktu, że akces do rozgrywek zgłosiły trzy drużyny, które jeszcze nigdy nie brały w nich udziału, ustalono, że zespoły Estonii i Białorusi zmierzą się w spotkaniu eliminacyjnym, którego stawką będzie miejsce w dalszym turnieju[7]. Estończycy, którzy po raz pierwszy grali w meczu o punkty, dość wysoko pokonali zespół białoruski, dla którego z kolei był to pierwszy oficjalny mecz międzypaństwowy[8][9].

W pierwszym finałowym turnieju zorganizowanym w kwietniu 2015 roku w Czarnogórze udział wziąć miały reprezentacje gospodarzy, Estonii, Grecji i Słowacji, jednak na skutek wycofania się ekipy greckiej, stawkę uzupełniono miejscowymi zawodnikami występującymi pod szyldem „President’s XV” (prezydencka piętnastka)[7][10]. W rozgrywanym systemem pucharowym turnieju zwyciężyła reprezentacja Słowacji[7][11].

Drugi turniej wstępnie zaplanowano na wiosnę 2016 roku, zaś chęć jego organizacji zadeklarowały federacje estońska[12] i słowacka[13]. Ostatecznie turniej odbył się w maju 2016 roku w Tallinnie – po końcowy triumf sięgnęli gospodarze, a kolejne miejsca zajęły drużyny Słowacji, Czarnogóry i Białorusi[7].

4 października 2014
14.00 EEST (UTC+3)
sędzia:   Aleksiej Bryzgalin 		Estonia   59:12   Białoruś Stadion Centralny Kalevi, Tallinn
widzów: 100
(31:5)
Relacja


  Półfinały Finał
11.04.2015, Stadion Topolica, Bar
 President’s XV  0  
   Słowacja  82  
 
14.04.2015, Stadion Lugovi, Budva
       Słowacja  31
     Czarnogóra  3
o 3 miejsce
11.04.2015, Stadion Topolica, Bar 14.04.2015, Stadion Lugovi, Budva
   Czarnogóra  29  Presidentˆ’s XV  0
   Estonia  27      Estonia  106


  Półfinały Finał
18.05.2016, Stadion Kalevi, Tallinn
   Słowacja  29  
   Białoruś  17  
 
21.05.2016, Stadion Kalevi, Tallinn
       Słowacja  29
     Estonia  36
o 3 miejsce
18.05.2016, Stadion Kalevi, Tallinn 21.05.2016, Stadion Kalevi, Tallinn
   Estonia  16    Białoruś  19
   Czarnogóra  13      Czarnogóra  45


Przypisy edytuj

  1. ↑ 2014-16 - European Nations Cup > ENC 1A. Rugby Europe. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  2. ↑ 2014-16 - European Nations Cup > ENC 1B. Rugby Europe. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  3. ↑ 2014-16 - European Nations Cup > ENC 2A. Rugby Europe. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  4. ↑ 2014-16 - European Nations Cup > ENC 2B. Rugby Europe. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  5. ↑ 2014-16 - European Nations Cup > ENC 2C. Rugby Europe. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  6. ↑ 2014-16 - European Nations Cup > ENC 2D. Rugby Europe. [dostęp 2014-10-16]. (ang.).
  7. ↑ a b c d 2014-16 - European Nations Cup > ENC 3. Rugby Europe. [dostęp 2014-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-08)]. (ang.).
  8. ↑ Estonian Rugby Team Defeats Belarus 59-12 in Historic Match. Eesti Rahvusringhääling, 2014-10-02. [dostęp 2014-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-18)]. (ang.).
  9. ↑ Летние виды. 4 октября сборная Беларуси по классическому регби проведет первый матч в истории (Lietnije widy. 4 oktiabria sbornaja Biełarusi po kłassiczieskomu riegbi prowiediet pierwyj matcz w istorii). pressball.by, 2014-10-02. [dostęp 2014-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-18)]. (ros.).
  10. ↑ Slováci v Čiernej Hore. Slovenská ragbyová únia, 2015-04-11. [dostęp 2015-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-21)]. (słow.).
  11. ↑ Slovakia are 2015 ENC Division 3 Champions. Rugby Europe, 2015-04-14. [dostęp 2015-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)]. (ang.).
  12. ↑ ENC 3 2015 Montenegro.. Eesti Ragbi Liit, 2015-04. [dostęp 2015-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-21)]. (ang.).
  13. ↑ Slovensko víťaz turnaja ENC 3. Divízia. Slovenská ragbyová únia. [dostęp 2015-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-21)]. (słow.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Puchar_Narodów_Europy_2014–2016&oldid=70687663”