Puchar Wielkich Mistrzów

Puchar Wielkich Mistrzów – turniej siatkarski rozgrywany przez męskie reprezentacje narodowe od 1993 roku. Puchar organizowany jest co cztery lata w Japonii, rok po letnich igrzyskach olimpijskich.

Cel utworzenia turnieju edytuj

Organizacja FIVB zdecydowała się na przeprowadzanie Pucharu Wielkich Mistrzów po to, by nie było siatkarskiego sezonu bez rozgrywek tej federacji. Jest to jedyny turniej, który nie daje punktów w rankingu FIVB.

Reguły edytuj

Puchar Wielkich Mistrzów rozgrywany jest na zasadach:

turniej odbywa się w Japonii
na zawodach gra sześć zespołów: gospodarz (Japonia), mistrzowie z 4 kontynentów, których drużyny zajęły najwyższe miejsca na ostatnich letnich igrzyskach olimpijskich, drużyna z dziką kartą
na końcową klasyfikację mają wpływ kolejno:
- liczba zwycięstw
- punktowy współczynnik ratio (liczba punktów zdobytych podzielona przez liczbę punktów straconych)
- setowy współczynnik ratio (liczba setów wygranych podzielona przez liczbę setów przegranych)
- bezpośredni wynik drużyn

Medaliści Pucharu Wielkich Mistrzów edytuj

Edycja	Rok	Gospodarz	Złoto	Srebro	Brąz	Miejsce zajęte przez reprezentację Polski
I	1993	Tokio	Włochy	Brazylia	Kuba	n/s
II	1997	Tokio	Brazylia	Holandia	Kuba	n/s
III	2001	Tokio i Nagoja	Kuba	Brazylia	Jugosławia	n/s
IV	2005	Tokio i Nagano	Brazylia	Stany Zjednoczone	Włochy	n/s
V	2009	Osaka i Nagoja	Brazylia	Kuba	Japonia	4. miejsce
VI	2013	Kioto i Tokio	Brazylia	Rosja	Włochy	n/s
VII	2017	Nagoja i Osaka	Brazylia	Włochy	Iran	n/s