Puk (księżyc)

księżyc Urana

Puk (Uran XV ) – największy wewnętrzny księżyc Urana. Spośród księżyców odkrytych przez sondę Voyager 2 jedynie Puk został zaobserwowany na tyle wcześnie, że mogła ona zostać zaprogramowana do szczegółowego sfotografowania go.

Puk
Ilustracja
Zdjęcie Puka wykonane przez sondę Voyager 2
Planeta

Uran

Odkrywca

Stephen Synnott, Voyager Imaging Team

Data odkrycia

30 grudnia 1985

Tymczasowe oznaczenie

S/1985 U1

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

86 000 km[1]

Mimośród

0,0001[1]

Okres obiegu

0,762 d[1]

Nachylenie do płaszczyzny równika planety

0,319°[1]

Długość węzła wstępującego

268,734°[1]

Argument perycentrum

177,094°[1]

Anomalia średnia

245,796°[1]

Własności fizyczne
Średnica równikowa

162 ± 4 km[2]

Powierzchnia

~82 450 km²

Objętość

~2,23 ×106 km³

Masa

2,9 ×1018 kg

Średnia gęstość

1,3 g/cm³[2]

Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni

0,028 m/s²

Prędkość ucieczki

69 m/s

Okres obrotu wokół własnej osi

synchroniczny

Albedo

0,104 ± 0,006[2]

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

19,75 ± 0,05m[2]

Temperatura powierzchni

64 K

Jest on szóstym co do wielkości księżycem Urana, znacznie mniejszym od piątej Mirandy. Orbita Puka jest umiejscowiona wewnątrz jej orbity, a także wewnątrz odkrytego w 2003 roku pierścienia mi, najbardziej zewnętrznego pierścienia planety.

W celtyckiej mitologii i angielskim folklorze, Puk jest psotnym chochlikiem, przez chrześcijan wyobrażanym jako demon zła. Nazwa księżyca pochodzi od Puka, postaci ze sztuki Sen nocy letniej Szekspira, w której razem z elfami podróżuje nocami dookoła świata.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2011-12-14. [dostęp 2012-10-09]. (ang.).
  2. a b c d Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2015-02-19. [dostęp 2016-02-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

  • Puck. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).