Punkt G (punkt Gräfenberga) – obszar uważany za jedną z najwrażliwszych stref erogennych ciała kobiety. John Perry i Beverly Whipple nazwali go tak na cześć niemieckiego lekarza Ernsta Gräfenberga, który opisał go po raz pierwszy w 1957 roku. Punkt ten ma znajdować się na przedniej ścianie pochwy (ok. 5 cm od wejścia) i być wielkości 1,5 × 2 cm, a jego stymulacja ma prowadzić do orgazmu. Większość badaczy utożsamia go z występującym u niektórych kobiet fragmentem ściany pochwy unerwianym przez nerw sromowy. Według innych definicji jest to punkt nerwowy, w którym nerw przechodzi bardzo blisko cewki moczowej[1].

Żeński układ rozrodczy – punkt G jest oznaczony numerem 6

Historia badań nad punktem G edytuj

Po raz pierwszy temat ten został poruszony w 1956 przez Gräfenberga, ale jego badania miały charakter spekulatywny i opierały się na doniesieniach dotyczących niewielkiej próby pacjentek. Tematu tego nie podejmowano w gronach naukowych aż do roku 1981, kiedy to J. D. Perry i B. Whipple opublikowali dwa artykuły na temat niewielkiej przestrzeni nazwanej przez nich punktem G. Jej stymulacja miała początkowo powodować odczucie parcia moczu, a następnie pobudzenie seksualne. Przedstawili oni także swoją koncepcję w popularnej książce w roku 1982, co spopularyzowało ideę punktu G. Na podstawie badań z 2004 roku przeprowadzonych przez Shafika wysnuto także stwierdzenie o tym, że punkt G może mieć odmienną strukturę niż dotychczas sądzono. To znaczy, być może nie jest on skupiskiem nerwów czuciowych, a generuje potencjał czynnościowy powodujący w konsekwencji skurcz cewki moczowej[1][2].

Obecne badania zdają się podawać w wątpliwość istnienie punktu G lub przynajmniej przychylać się do stwierdzenia, że nie wszystkie kobiety go mają[3].

Punkt G u mężczyzn edytuj

Za punkt G u mężczyzn uważa się gruczoł krokowy (prostatę)[4].

Przypisy edytuj

  1. a b Zygmunt Zdrojewicz: Tajemniczy świat kobiecego orgazmu. Wrocław: Wydawnictwo Continuo, 2009, s. 31–40. ISBN 978-83-89629-95-1.
  2. Diane Tomalty, Olivia Giovannetti et al.: Should We Call It a Prostate? A Review of the Female Periurethral Glandular Tissue Morphology, Histochemistry, Nomenclature, and Role in Iatrogenic Sexual Dysfunction, w: Sexual Medicine Reviews. tom 10, wydanie 2, kwiecień 2022, s. 183–194.
  3. A. Kilchevsky, J. Vardi, L. Lowenstein, I. Gruenwald. Is the female G-spot truly a distinct anatomic entity?. „Journal of Sexual Medicine”. 9 (3), s. 719–726, marzec 2012. PMID: 22240236. (ang.). 
  4. Męski punkt G czy istnieje? [online], Portal Zdrowia Seksualnego, 27 października 2015 [dostęp 2021-03-03].