Punkt amunicyjny
Punkt amunicyjny – miejsce gromadzenia i wydawania amunicji stanowiącej zapasy pododdziału (oddziału) konieczne do działań bojowych. Zapasy te mogą być rozmieszczone na środkach transportowych lub na ziemi[1]. W punkcie amunicyjnym również ładuje się taśmy i magazynki, gromadzi łuski i opakowania, a także gromadzi amunicję podlegającą ewakuacji (uszkodzoną, zdobyczną, porzuconą)[1]. Zależnie od szczebla organizacyjnego wyróżnia się: dywizyjny p.a. (DPA), pułkowy p.a. (PPA), batalionowy p.a. (bpa), dywizjonowy (dpa) i kompanijny p. a. (kpa)[1]. Punkt amunicyjny odgrywać również może określoną rolę w systemie ewakuacyjnym. Do niego dostarcza się uzbrojenie i wyposażenie indywidualne własne i zdobyczne, puste opakowania i łuski oraz broń i środki bojowe. W drodze powrotnej opóźniony transport może ewakuować np. lżej rannych i chorych[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Modrzewski (red.) 1987 ↓, s. 560.
- ↑ Dakudowicz (przew.) 2000 ↓, s. 165.
Bibliografia edytuj
- Tadeusz Dakudowicz (przew.): Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych. Warszawa: Dowództwo Wojsk Lądowych. Wyższa Szkoła Oficerska im. Tadeusza Kościuszki, 2000.
- Jerzy Modrzewski (red.): Encyklopedia techniki wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, s. 560. ISBN 83-11-07275-2.