Pusty dom

Pusty dom lub Przygoda w pustym domu (ang. The Adventure of the Empty House) – opowiadanie Arthura Conana Doyle’a o detektywie Sherlocku Holmesie, pierwsze ze zbioru Powrót Sherlocka Holmesa. Pierwsza publikacja w czasopiśmie Collier’s Weekly we wrześniu 1903 (ilustracje Frederic Dorr Steele), następna w The Strand Magazine w październiku 1903 (ilustracje Sidney Paget). Autor, zmuszony przez fanów serii do stworzenia dzieła w którym wskrzeszał sławnego detektywa, umieścił je potem na szóstej pozycji swojej własnej listy ulubionych opowiadań o Holmesie.

Pusty dom

The Adventure of the Empty House

Zaskoczony Watson
Autor	Arthur Conan Doyle
Typ utworu	kryminał
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Wielka Brytania
Język	angielski
Data wydania	1903
poprzednia Ostatnia zagadka następna Przedsiębiorca budowlany z Norwood

Fabuła

Po powrocie z klubu Ronald Adair zostaje zastrzelony w swym pokoju podczas notowania zysków i strat w grze w karty. Zginął od kuli z rewolweru, jednak broni w pokoju nie znaleziono. Brak też śladów włamania. Drzwi były zamknięte od wewnątrz, okno od ulicy otwarte. Jedynym wytłumaczeniem jest strzał z zewnątrz przez okno, lecz wymagałoby to wyjątkowej celności strzelca oraz broni o dużym zasięgu. Doktor Watson bezskutecznie rozmyśla nad tą zagadką.

Tymczasem uchodzący za zabitego Sherlock Holmes w przebraniu podstarzałego księgarza wchodzi do domu Watsona. Ujawnia się, co dla jego przyjaciela, wciąż przekonanego o śmierci Holmesa, jest dużym szokiem. Detektyw wyjaśnia, że nie wpadł do wodospadu Reichenbach, jak to Watson błędnie wywnioskował. Okazuje się, iż Holmes wykorzystując swoje wielkie umiejętności w zakresie sztuki walki bartitsu, zepchnął w przepaść swojego największego przeciwnika, profesora Moriarty’ego. Chcąc, aby pozostali członkowie gangu, kierowanego przez profesora, sądzili, że detektyw również zginął, ukrywa się, o czym wie tylko jego brat Mycroft Holmes.

Holmes zaprasza Watsona, aby jeszcze tego samego wieczoru wspólnie schwytali pułkownika Sebastiana Morana, zapalonego myśliwego i członka gangu Moriarty’ego (to właśnie Moran usiłował zabić go nad wodospadem, ciskając w niego głazami). Detektyw, wiedząc, że Moran będzie chciał go zastrzelić, umieszcza w oknie swego pokoju na Baker Street woskową figurę, tak, aby wydawało się, że w pomieszczeniu znajduje się żywa osoba. Wraz z doktorem czatują w pustym pokoju po przeciwnej stronie ulicy. Pułkownik schwytany przy próbie zamachu na Holmesa używa tej samej broni, którą przedtem popełnił zabójstwo Adaira i zagadkowa śmierć gracza zostaje wyjaśniona. Holmes tłumaczy też doktorowi motyw tego zabójstwa – Moran został przyłapany przez Adaira na oszukiwaniu w grze.

Ekranizacje:

• 1921 Eille Norwood (Holmes), Hubert Willis (Watson)
• 1951 Alan Wheatley (Holmes), Raymond Francis (Watson)
• 1980 Wasilij Liwanow (Holmes), Witalij Sołomin (Watson), pod tytułem Łowy na tygrysa
• 1986 Jeremy Brett (Holmes), Edward Hardwicke (Watson)

Linki zewnętrzne

• Tekst oryginalny z ilustracjami (ang.)
• Analiza opowiadania. sherlockian.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-18)]. (ang.)
• Przekład polski