RMS Alaunia – brytyjski transatlantycki statek pasażerski linii Cunard Line z okresu międzywojennego, zbudowany w 1925 roku. Należał do serii 6 jednostek, średniej wielkości jednokominowych turbinowców o nazwach na literę A, przewidzianych na trasę do Ameryki Północnej. Podczas II wojny światowej służył jako krążownik pomocniczy HMS „Alaunia”, następnie okręt warsztatowy.

RMS Alaunia
ilustracja
Bandera

 Wielka Brytania

Port macierzysty

Liverpool

Armator

Cunard Line

Dane podstawowe
Typ

statek pasażerski

Historia
Stocznia

John Brown & Company

Data wodowania

7 lutego 1925

Data oddania do eksploatacji

lipiec 1925

Dane techniczne
Liczebność załogi

270

Liczba pasażerów

1706

Długość całkowita (L)

164 m

Szerokość (B)

19,9 m

Zanurzenie (D)

9,6 m

Pojemność brutto

14 030 GT

Napęd mechaniczny
Silnik

turbiny parowe, 8500 KM

Liczba śrub napędowych

2

Prędkość maks.

15 w.

HMS Alaunia (F17)
ilustracja
Historia
 Royal Navy
Nazwa

HMS Alaunia

Wejście do służby

25 sierpnia 1939

Los okrętu

złomowany w 1957

Dane taktyczno-techniczne
Uzbrojenie
8 dział 152 mm (8xI)
2 działa 76 mm plot (2xI)

Budowa i służba jako statek edytuj

„Alaunia” zbudowana została w 1925 roku przez stocznię John Brown & Company w Clydebank, pod numerem stoczniowym 495. Była ostatnim zbudowanym z serii statków „Aurania”, „Andania”, „Ascania”, „Ausonia” i „Antonia” i drugim statkiem linii noszącym to imię[1]. Mogła przewozić 484 pasażerów klasy kabinowej i 1222 III klasy[1].

Jej dziewicza podróż rozpoczęła się 24 lipca 1925 na trasie Liverpool - Montreal. Od 1926 pływała na trasie Londyn - Kanada[1].

Służba wojenna edytuj

Zarekwirowana przez brytyjską Admiralicję 25 sierpnia 1939, została przekształcona w krążownik pomocniczy HMS „Alaunia”. Adaptacji dokonano w stoczni Marynarki w Gibraltarze. Okręt otrzymał uzbrojenie z 8 pojedynczych armat kalibru 152 mm MK VII (o kącie podniesienia 20°) i dwóch armat przeciwlotniczych 76 mm. Zapas paliwa wynosił 1619 ts[1].

Okręt wszedł do służby w październiku 1939, operując do kwietnia 1940 w składzie Sił Eskortowych Halifaksu (Halifax Escort Force), a następnie od maja w składzie Sił Eskortowych Bermudy i Halifaksu (Bermuda & Halifax Escort Force). M.in. w październiku 1940 roku eskortował konwój HX-79 z Halifaksu do Wielkiej Brytanii. Od kwietnia do października 1941 roku służył w Siłach Eskortowych Północnego Atlantyku (North Atlantic Escort Force). Następnie do lutego 1942 okręt służył na Stacji Wschodnioindyjskiej (East Indies Station), a od marca 1942 do marca 1944 we Flocie Wschodniej (Eastern Fleet)[1].

Od maja 1944 rozpoczęto przebudowę „Alaunii” w bazie HMNB Devonport w Wielkiej Brytanii na okręt warsztatowy. 8 grudnia 1944 okręt został sprzedany Admiralicji. Przebudowę ukończono dopiero w sierpniu lub wrześniu 1945[1]. Okręt głównie służył w bazie Devonport. W 1957 roku został sprzedany na złom firmie H. Bolckow i 10 września 1957 przybył do stoczni złomowej w Blyth[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g J. Jarosz, Brytyjskie..., s. 47-48

Bibliografia edytuj

  • Jacek Jarosz, Brytyjskie krążowniki pomocnicze II wojny światowej w: Morza, Statki i Okręty nr 6/2005
  • RMS Aurania. [dostęp 2009-08-08]. (ang.).