Radłów

miasto w województwie małopolskim

Radłówmiasto[3] w Polsce, położone w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Radłów[4][5].

Radłów
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Radłów – rynek
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

tarnowski

Gmina

Radłów

Prawa miejskie

2010

Burmistrz

Zbigniew Mączka

Powierzchnia

16,83[1] km²

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


2671[1]
159[1] os./km²

Strefa numeracyjna

14

Kod pocztowy

33-130[2]

Tablice rejestracyjne

KTA

Położenie na mapie gminy Radłów
Mapa konturowa gminy Radłów, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Radłów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Radłów”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Radłów”
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego
Mapa konturowa powiatu tarnowskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Radłów”
Ziemia50°05′07,583″N 20°50′31,450″E/50,085440 20,842069
TERC (TERYT)

1216054

SIMC

0827923

Strona internetowa
BIP

Historia edytuj

Radłów był wsią biskupów krakowskich w województwie sandomierskim w 1629 roku[6]. Dobra liczące 6000 morgów (w tym 2000 lasu) były własnością Ludwika i Anny Helcel. W 1883 roku kupił je Tomasz Zamojski ordynat z Królestwa Polskiego dla swoich dzieci. Po jego śmierci opiekunowie nie byli w stanie utrzymać dóbr i zostały one sprzedane na licytacji Maurycemu Straszewskiemu za 1 510 001 złotych[7]. W 1893 roku Straszewski sprzedał dobra Henrykowi Dolańskiemu z Grębowa[8].

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnowskim. Przebiega przez nią Droga wojewódzka nr 975.

W miejscowości znajdują się mogiły żołnierzy uczestniczących w I wojnie światowej i II wojnie światowej.

W Radłowie i okolicy, na osi miejscowości Niwka – Bobrowniki Wielkie – Bobrowniki Małe – Radłów – Biskupice Radłowskie w dniach 7 i 8 września 1939 roku trwały bardzo zacięte walki wycofujących się, pod naporem niemieckiego najeźdźcy, polskich oddziałów Armii Kraków wchodzących w skład Grupy Operacyjnej „Boruta”, wśród nich 6-tej Dywizji Piechoty gen. Bernarda Monda i 21 Dywizji Piechoty Górskiej gen. Józefa Kustronia[9]. Stawką w walce było wycofanie się jak największej liczby oddziałów polskich za rzekę Dunajec, pomimo napierających niemieckich dywizji pancernych.
W tutejszej szkole przez całą noc z 7 na 8 września 1939 roku bronił się osamotniony oddział składający się z 6 oficerów i kilkunastu szeregowych (prawdopodobnie z I batalionu 48 pułku piechoty). Po odrzuceniu wielokrotnych wezwań do poddania się obrońcy zostali spaleni miotaczami ognia wraz z budynkiem[10].

Bilans walk bitwy radłowskiej, która miała miejsce na przedpolach Radłowa i mostu w Biskupicach Radłowskich, a w których uczestniczyli, w największym stopniu, żołnierze 3 i 4 Pułku Strzelców Podhalańskich oraz oddziałów 20 Pułku Piechoty, wspierani przez artylerię 12 Pułku Piechoty[11], to ponad 240 zabitych i ponad 700 rannych, natomiast poświęcenie walczących, którzy związali w walkach znaczne siły niemieckie, pozwoliło na przeprawę na drugi brzeg Dunajca ponad 26 000 polskich żołnierzy, którzy kontynuowali walki w kolejnych dniach września 1939 roku.

Zabytki edytuj

Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[12].

  • Układ urbanistyczny.
  • Budynek plebanii, ul. Biskupska 5.
    Budynek wzniesiony w latach 1930–1933.
  • Kościół pw. św. Jana Chrzciciela, otoczenie, kapliczka Chrystusa Frasobliwego.
  • Pałac z parkiem.
    Obiekt wzniesiony ok. 1830 roku na miejscu drewnianego pałacu biskupiego.

Inne zabytki edytuj


Demografia edytuj

  • Piramida wieku mieszkańców Radłowa w 2014 roku[13].
  • Według danych GUS z 31 grudnia 2021 r. miasto zamieszkiwały 2735 osoby[14].


 

Religia edytuj

Urodzeni w Radłowie edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie urodzeni w Radłowie.

Przypisy edytuj

  1. a b c Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2022 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 7 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-08].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1055 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Dz.U. z 2009 r. nr 120, poz. 1000 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 lipca 2009 r. w sprawie utworzenia, ustalenia granic i nazw gmin oraz siedzib ich władz, ustalenia granic niektórych miast oraz nadania niektórym miejscowościom statusu miasta.
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  5. GUS. Rejestr TERYT.
  6. Zbigniew Anusik, Struktura własności ziemskiej w powiecie pilzneńskim w roku 1629, w: Przegląd Nauk Historycznych 2011, r. X, nr 2, s. 78
  7. Sprzedaż dóbr radłowskich Kurier Lwowski 1891 nr 271 s. 1.
  8. Zmiana własności Kurier Lwowski 1893 nr 187 s. 4
  9. Władysław Steblik, Armia Kraków 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989.
  10. Marian Porwit „Komentarze do historii polskich działań obronnych 1939 roku”, Wyd. Czytelnik Warszawa 1983, tom 2, strona 457
  11. Józef Trytek, Rafał Barys, Bitwa radłowska 1939, wyd. II, Biblos, 2020, ISBN 978-83-7793-760-0.
  12. Wykaz obiektów wpisanych do Rejestru Zabytków Nieruchomych Województwa Małopolskiego z uwzględnieniem podziału na powiaty i gminy [online], wuoz.malopolska.pl [dostęp 2024-01-01].
  13. Radłów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-10], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  14. Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny [online], demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-28].

Bibliografia edytuj

  • Armia Kraków, W. Steblik, Wojskowy Instytut Historyczny, Warszawa 1989, s 286
  • Bitwa radłowska wydanie II, J.Trytek przy współpracy z Rafałem Barys, Biblos, Tarnów 2020, ISBN 978-83-7793-760-0

Linki zewnętrzne edytuj