Radlin (województwo świętokrzyskie)
Radlin – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Górno[5][4].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2020) |
1663[2] |
| Strefa numeracyjna |
41 |
| Kod pocztowy |
26-008[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TKI |
| SIMC |
0239221[4] |
Położenie na mapie gminy Górno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kieleckiego  | |
 50°51′41″N 20°45′31″E/50,861389 20,758611[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie kieleckim.
Położenie edytuj
Wieś znajduje się około 5 km na wschód od Kielc, u podnóża Pasma Daleszyckiego Gór Świętokrzyskich. Najwyższym szczytem znajdującym się na terenie miejscowości jest Zdobiec (319 m n.p.m.). Przez wieś przebiega droga krajowa nr 74 z Sulejowa do Zamościa. Swój początek ma tu też droga wojewódzka nr 745 do Dąbrowy. Dojazd z Kielc zapewniają autobusy komunikacji miejskiej linii 14, 43, 41 i 47.
W latach 30. XX w. przez wieś przebiegała trasa kolejki z Kielc do Złotej Wody k. Łagowa[6].
Części wsi edytuj
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0239238 | Kolonia | część wsi |
| 0239244 | Kulbanichy | część wsi |
| 0239250 | Ogrodzenie | przysiółek |
| 0239267 | Zaborcze | część wsi |
Historia edytuj
Wieś znana już w początkach XV w. pod nazwą Radolin jako własność biskupów krakowskich. Był wsią biskupstwa krakowskiego w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku[7].
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 113892
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 3 [dostęp 2022-03-12]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1055 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Mapa w skali 1:100 000 wydana nakładem Wojskowego Instytutu Geograficznego w latach 30. XX w., pas 44-45, słup 31-32, „Kielce”.
- ↑ Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 112.