Rafał Becker (ur. 27 marca 1891 w Nowym Mieście nad Pilicą, zm. 1939? w Otwocku) – polski lekarz psychiatra żydowskiego pochodzenia, kierownik Zakładu dla Nerwowo i Psychicznie Chorych Żydów „Zofiówka” w Otwocku.

Rafał Becker
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 marca 1891
Nowe Miasto nad Pilicą

Data i miejsce śmierci

1939?
Otwock

Zawód, zajęcie

psychiatra

Życiorys edytuj

Syn Gregora (Herszka) i Heleny (Gilli) z domu Witz, urodził się w Nowym Mieście nad Pilicą, ale wychował w Saratowie. Tam ukończył rosyjskie gimnazjum. W 1911 wyjechał na studia medyczne do Szwajcarii i wstąpił na wydział lekarski Uniwersytetu w Zurychu. Studia ukończył w 1917 roku[1]. Po ukończeniu studiów przez pewien czas pracował jako lekarz-wolontariusz w klinice psychiatrycznej pod kierunkiem Eugena Bleulera. W 1919 roku wyjechał do Warszawy i wstąpił do armii polskiej. Do rezerwy przeszedł w 1922 roku w stopniu porucznika. Praktykował w Kosowie Huculskim, Starym Samborze i Różanie. Od 1927 roku był etatowym lekarzem zakładu psychiatrycznego „Zofiówka” w Otwocku. W „Zofiówce” pracował do 1932 roku, potem założył prywatne sanatorium dla nerwowo chorych w Świdrze. Okoliczności śmierci nie są do końca wyjaśnione, prawdopodobnie zmarł z przyczyn naturalnych w 1939 roku w Otwocku[2].

Becker był autorem kilkudziesięciu artykułów w języku polskim, niemieckim i w jidysz. Zajmował się głównie zagadnieniami epidemiologii zaburzeń psychicznych wśród Żydów i eugeniką[2].

Wybrane prace edytuj

Przypisy edytuj

  1. Matrikeledition. [dostęp 2016-01-30].
  2. a b Marcinowski F., Nasierowski T. Rafał Becker: psychiatra, eugenik, syjonista. „Psychiatria Polska”. 50 (1), s. 261–268, 2016. DOI: 10.12740/PP/38918. PMID: 27086342.