Raffaele Scapinelli di Léguigno

Raffaele Scapinelli di Léguigno (ur. 25 kwietnia 1858 w Modenie, zm. 16 września 1933 w Forte dei Marmi) – włoski duchowny katolicki, wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

Raffaele Scapinelli di Léguigno
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1858
Modena

Data i miejsce śmierci

16 września 1933
Forte dei Marmi

Miejsce pochówku

Campo Verano

Datariusz Papieski
Okres sprawowania

1930–1933

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1884

Nominacja biskupia

30 stycznia 1912

Sakra biskupia

25 lutego 1912

Kreacja kardynalska

6 grudnia 1915
Benedykt XV

Kościół tytularny

S. Girolamo dei Croati

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

25 lutego 1912

Konsekrator

Rafael Merry del Val

Współkonsekratorzy

Vittorio Amedeo Ranuzzi de’ Bianchi
Agostino Zampini

Życiorys edytuj

Ukończył seminarium w Reggio nell’Emilia, a także Akademię Dostojników Szlacheckich w Rzymie (doktorat utroque iure). Święcenia kapłańskie przyjął w 1884. Kontynuował naukę, a następnie był wykładowcą prawa kanonicznego w Reggio Emilia. W latach 1889-1891 pracował w Sekretariacie Stanu. Od 1891 był sekretarzem nuncjatury w Portugalii. W latach 1894-1905 audytor nuncjatury w Holandii. W 1899 otrzymał tytuł prywatnego szambelana de numero participantium. W 1902 został kanonikiem w bazylice watykańskiej, a także wykładowcą na Akademii Dostojników Szlacheckich. Prałat domowy Jego Świątobliwości od 1905. W tym samym roku otrzymał godność infułata. W roku 1908 mianowany sekretarzem Komisji ds. Kodyfikacji Kodeksu prawa kanonicznego, a także sekretarzem w Kongregacji ds. Nadzwyczajnych Spraw Kościoła. Oprócz tego był konsultantem w Świętym Oficjum.

27 stycznia 1912 został wyznaczony na nuncjusza w Austro-Węgrzech. Trzy dni później otrzymał nominację na tytularnego arcybiskupa Laodicea. Sakrę otrzymał w pałacu apostolskim na Watykanie z rąk kardynała Merry’ego del Val. Na konsystorzu z grudnia 1915 kreowany kardynałem prezbiterem. Pozostał w Wiedniu do końca 1916 roku. Był następnie w latach 1918-1920 prefektem Kongregacji ds. Zakonów. Brał udział w konklawe 1922. Od 22 lipca 1930 do swej śmierci pełnił funkcję Datariusza Papieskiego. Pochowany na Campo Verano.

Bibliografia edytuj