Rajd Turcji 2020
Rajd Turcji 2020 (13. Rally Turkey Marmaris) – 13. Rajd Turcji rozgrywany w Turcji w dniach od 18 do 20 września 2020 roku. Był piątą rundą Rajdowych Mistrzostw Świata w roku 2020. Rajd został rozegrany na nawierzchni szutrowej. Jego bazą było miasto Marmaris. W rajdzie zawodnicy startowali między innymi w kategoriach WRC, WRC2 i WRC3.
| 5 runda RSMŚ 2020 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Baza | |
| Od | |
| Do | |
| Dł. całkowita |
714,32 km |
| Dł. odcinków |
221,34 km (12 OS) |
| Nawierzchnia |
szuter |
| Meta | |
| Zgł. załóg |
24 |
| Sklas. załóg |
18 |
| Zwycięzca | |
Rajd Turcji 2020 wygrał brytyjski kierowca Elfyn Evans, jadący samochodem Toyota Yaris WRC i został on nowym liderem mistrzostw WRC. Dla Evansa był to trzeci tryumf w WRC, drugi w tym roku. Wyprzedził on o ponad pół minuty belgijskiego kierowcę Thierriego Neuville’a i o blisko minutę Francuza Sébastiena Loeba obaj jadących Hyundaiem i20 Coupe WRC. Swój najlepszy występ w WRC zaliczył brytyjski zawodnik Gus Greensmith startujący Fordem Fiestą WRC, przyjechał on na piątym miejscu. Dopiero na siedemnastym miejscu rajd ukończył ubiegłoroczny mistrz świata Estończyk Ott Tänak, miał on problemy techniczne z układem kierowniczym i intercomem. Rajdu nie ukończył Francuz Sebastian Ogier, którego samochód odmówił posłuszeństwa na przedostatnim oesie – przegrzany silnik – do tej pory był trzeci. Z kierowców najwyższej klasy rajdu nie ukończyli jeszcze Fin Teemu Suninen (urwane koło) i Francuz Pierre-Louis Loubet (awaria mechaniczna).
Swój najlepszy start w historii WRC zaliczył jedyny Polak startujący w tej imprezie Kajetan Kajetanowicz, w klasyfikacji generalnej zajął siódmą pozycję, wygrywając swoją klasę WRC3 z ponad dwuminutową przewagą i kategorię RC2 (łączącą samochody R5 załóg fabrycznych i prywatnych) z ponad dwudziestosekunkową przewagą. Kajetanowicz wygrał sześć z dwunastu oesów w swojej klasie, a jedenaście z dwunastu prób kończył na podium.
Rozstrzygającym momentem rajdu wydaje się być jeden z najdłuższych i najtrudniejszych odcinków specjalnych, OS dziewiąty, gdzie Neuville i Ogier musieli zmieniać koła na trasie odcinka, a na przebitej oponie do mety dojechał Loeb. Na nimi również zakończyli swój udział Suninen i Pierre-Louis Loubet[1][2][3][4][5][6].
Lista startowa[7] edytuj
Poniższa lista startowa spośród 24 załóg biorących udział w rajdzie, przedstawia tylko zawodników startujących w mistrzowskiej klasie: WRC, WRC2 i WRC3.
Zwycięzcy odcinków specjalnych[8] edytuj
Power Stage – OS12[9] edytuj
| Miejsce | Kierowca | Pilot | Samochód | Czas/Strata | Pkt. |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  Thierry Neuville
|
Nicolas Gilsoul
|
Hyundai i20 Coupe WRC | 4:20,4 | 5 |
| 2 |  Ott Tänak
|
Martin Järveoja
|
Hyundai i20 Coupe WRC | +0,4 | 4 |
| 3 |  Kalle Rovanperä
|
Jonne Halttunen
|
Toyota Yaris WRC | +1,7 | 3 |
| 4 |  Elfyn Evans
|
Scott Martin
|
Toyota Yaris WRC | +1,7 | 2 |
| 5 |  Sébastien Loeb
|
 Daniel Elena
|
Hyundai i20 Coupe WRC | +5,6 | 1 |
Wyniki rajdu[10] edytuj
W klasyfikacji generalnej dodatkowe punkty przyznawane są za odcinek Power Stage.
- ↑ Oznaczenie WRC w klasie informuje, iż tylko ci kierowcy zdobywali punkty dla swoich zespołów liczonych w klasyfikacji producentów na koniec sezonu.
Klasyfikacje po 5 rundach RMŚ edytuj
Punkty otrzymuje 10 pierwszych zawodników, którzy ukończą wyścig według klucza:
| Miejsce | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Punkty | 25 | 18 | 15 | 12 | 10 | 8 | 6 | 4 | 2 | 1 |
W tabeli uwzględniono miejsce, które zajął zawodnik w poszczególnym rajdzie, a w indeksie górnym umieszczono miejsce uzyskane na ostatnim odcinku specjalnym tzw. Power Stage, w którym punkty przyznawane są według porządku:
| Miejsce | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
|---|---|---|---|---|---|
| Punkty | 5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
|
|
- ↑ W Rajdzie Meksyku odwołano odcinek Power Stage, w związku z tym nie przyznano za niego dodatkowych punktów.
Klasyfikacja producentów RMŚ edytuj
| Msc. | Producent | MON
|
SWE
|
MEX
|
EST
|
TUR
|
ITA
|
BEL
|
Punkty |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  Toyota Gazoo Racing WRT
|
2 | 1 | 1 | 3 | 1 | 174 | ||
| 3 | 3 | 4 | 4 | 4 | |||||
| 2 |  Hyundai Shell Mobis WRT
|
1 | 2 | 2 | 1 | 2 | 165 | ||
| 5 | 5 | 6 | 2 | 3 | |||||
| 3 | M-Sport Ford WRT
|
4 | 4 | 3 | 5 | 5 | 101 | ||
| 6 | 6 | 5 | 6 | 6 | |||||
| Msc. | Producent | MON
|
SWE
|
MEX
|
EST
|
TUR
|
ITA
|
BEL
|
Punkty |
WRC 2
Kierowcy
| Msc. | Kierowca | Punkty |
|---|---|---|
| 1 | Pontus Tidemand
|
80 |
| 2 |  Mads Østberg
|
75 |
| 3 |  Adrien Fourmaux
|
66 |
WRC 3
Kierowcy
| Msc. | Kierowca | Punkty |
|---|---|---|
| 1 |  Marco Bulacia Wilkinson
|
55 |
| 2 | Jari Huttunen
|
43 |
| 3 |  Kajetan Kajetanowicz
|
37 |
Przypisy edytuj
- ↑ Tanak został na oesie. www.ewrc-results.com, 19 września 2020. [dostęp 2020-09-21]. (pol.).
- ↑ Evans i Martin wygrali Rajd Turcji. www.ewrc-results.com, 20 września 2020. [dostęp 2020-09-21]. (pol.).
- ↑ Zwycięstwo Kajetanowicza i Szczepaniaka. www.ewrc-results.com, 20 września 2020. [dostęp 2020-09-21]. (pol.).
- ↑ Ogier wycofał się z Rajdu Turcji. www.ewrc-results.com, 20 września 2020. [dostęp 2020-09-21]. (pol.).
- ↑ Kajetanowicz: Powinniśmy być z siebie dumni. www.ewrc-results.com, 20 września 2020. [dostęp 2020-09-21]. (pol.).
- ↑ Kłopoty liderów w Rajdzie Turcji. www.ewrc-results.com, 20 września 2020. [dostęp 2020-09-21]. (pol.).
- ↑ 13. Rally Turkey Marmaris 2020. Lista Startowa. www.ewrc-results.com. [dostęp 2020-09-20]. (pol.).
- ↑ 13. Rally Turkey Marmaris 2020. Statystyki rajdu. www.ewrc-results.com. [dostęp 2020-09-20]. (pol.).
- ↑ 13. Rally Turkey Marmaris 2020. OS12 Marmaris 2 [Power Stage – 7,05 km – 20. 9. 13:18 [12:18 Europe/Warsaw]]. www.ewrc-results.com. [dostęp 2020-09-20]. (pol.).
- ↑ 13. Rally Turkey Marmaris 2020. ewrc-results.com. [dostęp 2020-09-21]. (pol.).