Ramoty (województwo pomorskie)
Ramoty (niem. Ramten) – wieś w Polsce w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, w gminie Stary Targ.
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2015) |
132 |
Strefa numeracyjna |
55 |
Kod pocztowy |
82-410[2] |
Tablice rejestracyjne |
GSZ |
SIMC |
0157457 |
Położenie na mapie gminy Stary Targ | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu sztumskiego | |
53°56′37″N 19°14′09″E/53,943611 19,235833[1] |
Wieś położona przy drodze wojewódzkiej nr 515, utworzona w typie ulicówki, niegdyś szlachecka.
Wieś jest siedzibą sołectwa Ramoty, w którego skład wchodzą również miejscowości Waplewko i Waplewo Wielkie.
Wieś szlachecka położona była w I Rzeczypospolitej w województwie malborskim[3]. W latach 1945–1975 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego, a w latach 1975–1998 do województwa elbląskiego.
Historia edytuj
W XV wieku wieś nosiła nazwy Rammoth, Ramaw i Ramod, w XVI Rampten, w XVII wieku występowały nazwy Ramuty i Ramułty. W II połowie XVIII wieku miała nazwę Ranten i należała do rodziny Bagniewskich. Wiek później była w posiadaniu hr. Adama Sierakowskiego. Liczyła wówczas ponad 200 mieszkańców, z czego blisko 80% stanowili katolicy, a resztę ewangelicy. Znajdowała się tam wówczas stacja pocztowa. Dawny układ ruralistyczny miejscowości został zachowany. Utrzymało się kilka budynków (oraz kapliczka) z przełomu XIX i XX wieku[4].
Związani z Ramotami edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 114676
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1088 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku: suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, Warszawa 2021, k. 1.
- ↑ Ramoty (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 522 .
- ↑ Jerzy Antoni Kostka, Kostkowie herbu Dąbrowa, Koszalin 2010, ISBN 978-83-89976-40-6.
Bibliografia edytuj
- Gminny program opieki nad zabytkami gminy Stary Targ na lata 2016–2019, s. 19
- Gminny program opieki nad zabytkami gminy Stary Targ 2011–2014, s. 60–61